Fjalët e urta 30
1 Fjalët e Agurit, birit të Jahehut; mesazhi profetik që ky njeri shpalli në Ithiel, në Ithiel dhe në Ukal.
Slova Agura, syna Jáke. Sepsání řečí muže toho k Itielovi, k Itielovi a Uchalovi.
2 Po, unë jam më budalla se gjithë të tjerët dhe nuk kam mendje njeriu.
Jistě žeť jsem hloupější nad jiné, tak že rozumnosti člověka obecného nemám,
3 Nuk kam mësuar diturinë dhe nuk kam dijen e Shenjtorit.
Aniž jsem se naučil moudrosti, a umění svatých neumím.
4 Kush u ngjit në qiell dhe zbriti prej tij? Kush e ka mbledhur erën në duart e tij? Kush i ka mbyllur ujërat në rroben e tij? Kush i ka vendosur të gjithë kufijtë e tokës? Cili është emri i tij dhe emri i të birit, po qe se ti e di?
Kdo vstoupil v nebe, i sstoupil? Kdo sebral vítr do hrstí svých? Kdo shrnul vody v roucho své? Kdo upevnil všecky končiny země? Které jméno jeho, a jaké jméno syna jeho, víš-li?
5 Çdo fjalë e Perëndisë është rafinuar me zjarr. Ai është një mburojë për atë që gjen strehë tek ai.
Všeliká výmluvnost Boží přečištěná jest; onť jest štít doufajících v něho.
6 Mos u shto asgjë fjalëve të tij që të mos të të qortojë dhe të dalësh gënjeshtar.
Nepřidávej k slovům jeho, aby tě nekáral, a byl bys ve lži postižen.
7 Unë të kërkova dy gjëra; mos m’i moho para se të vdes:
Dvou věcí žádám od tebe, neoslýchejž mne, prvé než umru:
8 largo nga unë falsitetin dhe gënjeshtrën; mos më jep as varfëri as pasuri, më ushqe me bukën e nevojshme,
Marnost a slovo lživé vzdal ode mne, chudoby neb bohatství nedávej mi, živ mne pokrmem vedlé potřeby mé,
9 me qëllim që, pasi të jem ngopur, të mos të të mohoj dhe të them: “Kush është Zoti?”, ose, pasi të jem bërë i varfër, të mos vjedh dhe të përdhos emrin e Perëndisë tim.
Abych snad nasycen jsa, tě nezapřel, a neřekl: Kdo jest Hospodin? a abych zchudna, nekradl, a nebral naprázdno jména Hospodina Boha svého.
10 Mos shpif kundër shërbëtorit para të zotit, me qëllim që ai të mos të të mallkojë dhe ti të gjendesh fajtor.
Nesoč na služebníka před pánem jeho, aťby nezlořečil, a ty abys nehřešil.
11 Ka një kategori njerëzish që mallkojnë atin e tyre dhe nuk bekojnë nënen e tyre.
Jest pokolení, kteréž otci svému zlořečí, a matce své nedobrořečí.
12 Ka një kategori njerëzish që e mbajnë veten për të pastër, por nuk janë të larë nga papastërtia e vet.
Jest pokolení čisté samo u sebe, ačkoli od nečistot svých není obmyto.
13 Ka një kategori njerëzish që i ka sytë shumë kryelartë dhe qepallat krenare.
Jest pokolení, jehož vysoké jsou oči, a víčka jeho jsou vyzdvižená.
14 Ka një kategori njerëzish dhëmbët e të cilëve janë si shpata dhe dhëmballët e tyre janë si thika, për të gëlltitur të varfërit mbi faqen e dheut dhe nevojtarët në mes të njerëzve.
Jest pokolení, jehož zubové jsou mečové, a třenovní zubové jeho nožové, k zžírání chudých na zemi a nuzných na světě.
15 Shushunja ka dy bija, që thonë: “Më jep, më jep!”. Ka tri gjëra që nuk ngopen kurrë, madje katër nuk thonë kurrë: “Mjaft!”.
Pijavice má dvě dcery říkající: Dej, dej. Tři věci nebývají nasyceny, anobrž čtyry, kteréž nikdy neřeknou: Dosti:
16 Sheoli, barku shterp, toka që nuk ngopet me ujë dhe zjarri që nuk thotë kurrë: “Mjaft!”. (Sheol h7585)
Peklo a život neplodné, země též nebývá nasycena vodou, a oheň neříká: Dosti. (Sheol h7585)
17 Syrin që tallet me babanë dhe nuk pranon me përbuzje t’i bindet nënës, do ta nxjerrin korbat e përroit, do ta hanë të vegjëlit e shqiponjës.
Oko, kteréž se posmívá otci, a pohrdá poslušenstvím matky, vyklubí krkavci potoční, aneb snědí je orličata.
18 Ka tri gjëra tepër të mrekullueshme për mua, madje katër, që unë nuk i marr vesh:
Tři tyto věci skryty jsou přede mnou, nýbrž čtyry, kterýchž neznám:
19 gjurma e shqiponjës në ajër, gjurma e gjarpërit mbi shkëmb, gjurma e anijes në mes të detit dhe gjurma e burrit me një vajzë.
Cesty orlice v povětří, cesty hada na skále, cesty lodí u prostřed moře, a cesty muže při panně.
20 Kjo është sjellja e gruas që ka shkelur kurorën: ha, fshin gojën dhe thotë: “Nuk kam bërë asnjë të keqe!”.
Takováž jest cesta ženy cizoložné: Jí, a utře ústa svá, a dí: Nepáchala jsem nepravosti.
21 Tri gjëra e turbullojnë tokën, madje katër janë gjërat që ajo nuk mund të durojë:
Pode třmi věcmi pohybuje se země, anobrž pod čtyřmi, jichž nemůž snésti:
22 një shërbëtor kur bëhet mbret, një budalla që ka bukë me bollëk,
Pod služebníkem, když kraluje, a bláznem, když se nasytí chleba;
23 një grua të urryer që gjen burrë dhe një shërbëtore që i zë vendin zonjës.
Pod omrzalou, když se vdá, a děvkou, když dědičkou bývá paní své.
24 Ka katër kafshë të vogla mbi tokë, por janë jashtëzakonisht të urta:
Čtyry tyto věci jsou malé na zemi, a však jsou moudřejší nad mudrce:
25 mizat e dheut, që janë një popull pa forcë, por që e mbledhin ushqimin e tyre në verë;
Mravenci, lid nesilný, kteříž však připravují v létě pokrm svůj;
26 lepujt, që janë një popull i dobët, por që e vendosin banesën e tyre në shkëmbinjtë;
Králíkové, lid nesilný, kteříž však stavějí v skále dům svůj;
27 karkalecat, që nuk kanë mbret, por që shkojnë mbarë në grupe;
Krále nemají kobylky, a však vycházejí po houfích všecky;
28 hardhuca që mund ta zësh me duart, por që gjendet në pallatet e mbretërve.
Pavouk rukama dělá, a bývá na palácích královských.
29 Tri qënie kanë një paraqitje të bukur, madje katër kanë një ecje madhështore;
Tři tyto věci udatně vykračují, anobrž čtyry, kteréž zmužile chodí:
30 luani, kafsha më e fortë, që nuk zmprapset para askujt,
Lev nejsilnější mezi zvířaty, kterýž neustupuje před žádným;
31 kali i luftës që ecën i ngrefosur, cjapi dhe mbreti kur është me ushtrinë e tij.
Přepásaný na bedrách kůň neb kozel, a král, proti němuž žádný nepovstává.
32 Në rast se ke vepruar si budalla duke lartësuar veten tënde ose të ka shkuar mendja, vëre dorën mbi gojë,
Jestliže jsi bláznil, vynášeje se, a myslil-lis zle, ruku na ústa polož.
33 sepse, duke rrahur qumështin prodhohet gjalpi, duke përdredhur hundën del gjak prej saj dhe duke shtrydhur mërinë prej saj del grindja.
Kdo tluče smetanu, stlouká máslo, a stiskání nosu vyvodí krev, tak popouzení k hněvu vyvodí svár.
