< Fjalët e urta 29 >

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.
Човек који по карању остаје тврдоглав, уједанпут ће пропасти, да неће бити лека.
2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.
Кад се умножавају праведници, весели се народ; а кад влада безбожник, уздише народ.
3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.
Ко љуби мудрост, весели оца свог; а ко се дружи с курвама, расипа своје добро.
4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.
Цар правдом подиже земљу; а ко узима мито, сатире је.
5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.
Ко ласка пријатељу свом, разапиње мрежу ногама његовим.
6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.
У греху је злог човека замка, а праведник пева и весели се.
7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.
Праведник разуме парбу невољних, а безбожник не мари да зна.
8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
Подсмевачи распаљују град, а мудри утишавају гнев.
9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
Мудар човек кад се пре с лудим, или се срдио или смејао, нема мира.
10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.
Крвопије мрзе на безазленога, а прави се брину за душу његову.
11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
Сав гнев свој излива безумник, а мудри уставља га натраг.
12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.
Који кнез слуша лажне речи, све су му слуге безбожне.
13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.
Сиромах и који даје на добит сретају се; обојици Господ просветљује очи.
14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.
Који цар право суди сиромасима, његов ће престо стајати довека.
15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.
Прут и кар дају мудрост, а дете пусто срамоти матер своју.
16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.
Кад се умножавају безбожници, умножавају се греси, а праведници ће видети пропаст њихову.
17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.
Карај сина свог, и смириће те, и учиниће милину души твојој.
18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.
Кад нема утваре, расипа се народ; а ко држи закон, благо њему!
19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.
Речима се не поправља слуга, јер ако и разуме, опет не слуша.
20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.
Јеси ли видео човека наглог у беседи својој? Више има надања од безумног него од њега.
21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.
Ако ко мази слугу од малена, он ће најпосле бити син.
22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.
Гневљив човек замеће свађу, и ко је напрасит, много греши.
23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.
Охолост понижује човека, а ко је смеран духом, добија славу.
24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.
Ко дели с лупежем, мрзи на своју душу, чује проклетство и не проказује.
25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.
Страшљив човек меће себи замку; а ко се у Господа узда, биће у високом заклону.
26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.
Многи траже лице владаочево, али је од Господа суд свакоме.
27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.
Праведнима је мрзак неправедник, а безбожнику је мрзак ко право ходи.

< Fjalët e urta 29 >