Fjalët e urta 29

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.

En mann som er ofte straffet og allikevel gjør sin nakke stiv, vil i et øieblikk bli sønderbrutt, og der er ingen lægedom.

2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.

Når de rettferdige kommer til makten, gleder folket sig; men når en ugudelig mann hersker, sukker folket.

3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.

En mann som elsker visdom, gleder sin far; men den som holder vennskap med skjøger, øder sitt gods.

4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.

En konge trygger sitt land ved rett; men en mann som tar imot gaver, bryter det ned.

5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.

En mann som smigrer for sin næste, setter op et garn for hans fot.

6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.

En ond manns misgjerning er en snare for ham, men den rettferdige skal juble og glede sig.

7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.

Den rettferdige tar sig av småfolks sak; den ugudelige skjønner sig ikke på noget.

8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.

Spottere egger op byen, men vismenn stiller vreden.

9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.

Når en vismann går i rette med en dåre, så blir dåren vred og ler, og der blir ingen ro.

10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.

De blodtørstige hater den ustraffelige, men de rettsindige søker å redde hans liv.

11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.

All sin vrede lar dåren strømme ut, men den vise holder vreden tilbake og stiller den.

12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.

Når en hersker akter på løgnens ord, blir alle hans tjenere ugudelige.

13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.

Den fattige og den som undertrykker ham, møtes; Herren gir begges øine deres lys.

14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.

En konge som dømmer småfolk rettferdig, hans trone står fast for alle tider.

15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.

Ris og tukt gir visdom; men en gutt som er overlatt til sig selv, gjør sin mor skam.

16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.

Når de ugudelige får makt, får synden makt; men de rettferdige skal se deres fall med glede.

17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.

Tukt din sønn, så skal han bli dig til glede og vederkvege din sjel!

18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.

Uten åpenbaring blir folket tøilesløst; men lykkelig er den som holder loven.

19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.

Ved ord lar en træl sig ikke tukte; for han skjønner dem nok, men adlyder dem ikke.

20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.

Har du sett en mann som forhaster sig i sine ord - det er mere håp for dåren enn for ham.

21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.

Forkjæler en sin træl fra ungdommen av, så vil han til sist være sønn i huset.

22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.

Den som er snar til vrede, vekker trette, og en hastig mann gjør ofte det som er ondt.

23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.

Et menneskes stolthet fører ham til fall, men den ydmyke vinner ære.

24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.

Den som deler med en tyv, hater sitt liv; han hører opropet til ed og gir allikevel ingen oplysning.

25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.

Menneskefrykt fører i snare, men den som setter sin lit til Herren, han blir berget.

26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.

Mange søker en herskers yndest, men fra Herren kommer en manns rett.

27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.

En urettferdig mann er en vederstyggelighet for de rettferdige, og en vederstyggelighet for den ugudelige er den som lever rett.