Fjalët e urta 29

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.

Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.

2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.

In multiplicatione iustorum lætabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.

3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.

Vir, qui amat sapientiam, lætificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.

4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.

Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.

5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.

Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.

6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.

Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.

7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.

Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.

8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.

Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.

9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.

Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.

10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.

Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quærunt animam eius.

11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.

Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.

12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.

Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.

13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.

Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.

14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.

Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in æternum firmabitur.

15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.

Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suæ, confundit matrem suam.

16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.

In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.

17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.

Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.

18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.

Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.

19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.

Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.

20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.

Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.

21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.

Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.

22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.

Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.

23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.

Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.

24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.

Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.

25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.

Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.

26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.

Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.

27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.

Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.