< Fjalët e urta 29 >

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.
人屢次受責罰,仍然硬着頸項; 他必頃刻敗壞,無法可治。
2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.
義人增多,民就喜樂; 惡人掌權,民就歎息。
3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.
愛慕智慧的,使父親喜樂; 與妓女結交的,卻浪費錢財。
4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.
王藉公平,使國堅定; 索要賄賂,使國傾敗。
5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.
諂媚鄰舍的, 就是設網羅絆他的腳。
6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.
惡人犯罪,自陷網羅; 惟獨義人歡呼喜樂。
7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.
義人知道查明窮人的案; 惡人沒有聰明,就不得而知。
8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
褻慢人煽惑通城; 智慧人止息眾怒。
9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
智慧人與愚妄人相爭, 或怒或笑,總不能使他止息。
10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.
好流人血的,恨惡完全人, 索取正直人的性命。
11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
愚妄人怒氣全發; 智慧人忍氣含怒。
12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.
君王若聽謊言, 他一切臣僕都是奸惡。
13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.
貧窮人、強暴人在世相遇; 他們的眼目都蒙耶和華光照。
14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.
君王憑誠實判斷窮人; 他的國位必永遠堅立。
15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.
杖打和責備能加增智慧; 放縱的兒子使母親羞愧。
16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.
惡人加多,過犯也加多, 義人必看見他們跌倒。
17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.
管教你的兒子,他就使你得安息, 也必使你心裏喜樂。
18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.
沒有異象,民就放肆; 惟遵守律法的,便為有福。
19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.
只用言語,僕人不肯受管教; 他雖然明白,也不留意。
20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.
你見言語急躁的人嗎? 愚昧人比他更有指望。
21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.
人將僕人從小嬌養, 這僕人終久必成了他的兒子。
22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.
好氣的人挑啟爭端; 暴怒的人多多犯罪。
23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.
人的高傲必使他卑下; 心裏謙遜的,必得尊榮。
24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.
人與盜賊分贓,是恨惡自己的性命; 他聽見叫人發誓的聲音,卻不言語。
25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.
懼怕人的,陷入網羅; 惟有倚靠耶和華的,必得安穩。
26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.
求王恩的人多; 定人事乃在耶和華。
27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.
為非作歹的,被義人憎嫌; 行事正直的,被惡人憎惡。

< Fjalët e urta 29 >