< Fjalët e urta 29 >

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.
人屡次受责罚,仍然硬着颈项; 他必顷刻败坏,无法可治。
2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.
义人增多,民就喜乐; 恶人掌权,民就叹息。
3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.
爱慕智慧的,使父亲喜乐; 与妓女结交的,却浪费钱财。
4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.
王借公平,使国坚定; 索要贿赂,使国倾败。
5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.
谄媚邻舍的, 就是设网罗绊他的脚。
6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.
恶人犯罪,自陷网罗; 惟独义人欢呼喜乐。
7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.
义人知道查明穷人的案; 恶人没有聪明,就不得而知。
8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.
亵慢人煽惑通城; 智慧人止息众怒。
9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.
智慧人与愚妄人相争, 或怒或笑,总不能使他止息。
10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.
好流人血的,恨恶完全人, 索取正直人的性命。
11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.
愚妄人怒气全发; 智慧人忍气含怒。
12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.
君王若听谎言, 他一切臣仆都是奸恶。
13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.
贫穷人、强暴人在世相遇; 他们的眼目都蒙耶和华光照。
14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.
君王凭诚实判断穷人; 他的国位必永远坚立。
15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.
杖打和责备能加增智慧; 放纵的儿子使母亲羞愧。
16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.
恶人加多,过犯也加多, 义人必看见他们跌倒。
17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.
管教你的儿子,他就使你得安息, 也必使你心里喜乐。
18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.
没有异象,民就放肆; 惟遵守律法的,便为有福。
19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.
只用言语,仆人不肯受管教; 他虽然明白,也不留意。
20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.
你见言语急躁的人吗? 愚昧人比他更有指望。
21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.
人将仆人从小娇养, 这仆人终久必成了他的儿子。
22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.
好气的人挑启争端; 暴怒的人多多犯罪。
23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.
人的高傲必使他卑下; 心里谦逊的,必得尊荣。
24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.
人与盗贼分赃,是恨恶自己的性命; 他听见叫人发誓的声音,却不言语。
25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.
惧怕人的,陷入网罗; 惟有倚靠耶和华的,必得安稳。
26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.
求王恩的人多; 定人事乃在耶和华。
27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.
为非作歹的,被义人憎嫌; 行事正直的,被恶人憎恶。

< Fjalët e urta 29 >