Fjalët e urta 29

1 Njeriu që fortëson qafën kur qortohet, do të thyhet papritmas pa tjetër.

Akiphona sangnom loupa chu, hetman louva huhdoh lel’a kisumang ding ahi.

2 Kur të drejtët shumohen, populli gëzohet, por, kur sundon i pabesi, populli rënkon.

Midih ho vaihom le thaneija apan teng, mipi akipah in athanom jin; hinlah miphalou in vai ahom tengle, mipi chunga gim hesoh alhung jitai.

3 Njeriu që e do diturinë gëzon të atin; por ai që shkon me prostitutat shkapaderdh pasurinë e vet.

Chihna ngaisang pa din apa akipah jin, hinlah noti hotoh kivop jingpan vang anei le agou amangchai bep e.

4 Mbreti e bën të qëndrueshëm vendin me anë të drejtësisë, por ai që merr dhurata e çon në shkatërrim.

Thu dihtah’a atan jeh chun lengpan, gamsunga chen detna aphutdoh jin; hinlah nehguh kilah pan vang, gamsung amanthahsah jin ahi.

5 Njeriu që i bën lajka të afërmit të tij shtrin një rrjetë mbi hapat e tij.

Aheng akom lhem a pang pan, akeng tenia akipal lhuhna ding thang akido ahibouve.

6 Në mëkatin e një njeriut të keq ka një lak, por i drejti këndon dhe gëzohet.

Migilou chu ama le ama athangkam achun a-oh jin, midih vang chun la-asan akipah thanom jitai.

7 I drejti interesohet për çështjen e të varfërve, por i pabesi nuk e kupton këtë interesim.

Midih in vaichate dihna chu asuhmil peh ngaipon, migilou ding in vang hitobang thil hi het ahahsai.

8 Tallësit kurdisin trazira në qytet, por njerëzit e urtë e qetësojnë zemërimin.

Mi tot chavei hon khopi jeng jong meiyin ahal lha jiuvin, miching hon vang lunghanna jeng jong apeldoh theijun ahi.

9 Në rast se një njeri i urtë hyn në grindje me një budalla, dhe budallai zemërohet dhe qesh, nuk ka paqe.

Michingin mingol akinahpia ahileh, mingol chu alung hangin anuisat bep jin, hinlah amoh thim deh poi.

10 Njerëzit gjakatarë urrejnë të ndershmin, por njerëzit e drejtë kërkojnë të mbrojnë jetën e tij.

Mi thisan sohat hon nolnabei ho athet uvin, chule migilou in nolnabei mi chu thisan sodin ahol lejin ahi.

11 Budallai e shfryn gjithë zemërimin e tij, por i urti e frenon dhe e ul.

Mingol alunghan pet leh im neilou in aum jin, miching vang chu ima seilouvin aim mang jitai.

12 Në rast se një mbret dëgjon fjalët gënjeshtare, tërë ministrat e tij bëhen të pabesë.

Vaihom pan thujou sei akhohsah’a ahileh, ama thumop ho jouse chu migilou ngen soh diu ahi.

13 I varfëri dhe shtypësi kanë këtë të përbashkët: Zoti ndriçon sytë e të dy palëve.

Vaichapa le asugentheipa jong kimuto ding, ijeh inem itileh amit teni lhon hasah jong Pakai ahi.

14 Mbreti që u siguron drejtësi të varfërve në të vërtetë do ta ketë fronin të vendosur për gjithnjë.

Lengpan vaichate chu akitoh toa thu atanpeh a ahileh, alaltouna imatih chan a kiphut det ding ahi.

15 Shufra dhe qortimi japin dituri; por fëmija për të cilën nuk kujdeset kurrkush e turpëron nënen e vet.

Mol thoa kiphona hin chihna atah lang in, ama chamtah’a lhaji chapang chun anu ajumso teije.

16 Kur shtohen të pabesët shtohen edhe shkeljet, por të drejtët do të shohin shkatërrimin e tyre.

Migilouhon vai ahom’uva thaneija apan tenguleh, bolkhelna atam cheh cheh jin; hinlah midih hon migilou ho lhuhpet amu diu ahi.

17 Korrigjo birin tënd, ai do të japë rehatinë dhe do t’i sigurojë kënaqësi shpirtit tënd.

Nachapa nahil chah le tha ol-na nanei thei ding, chuteng ama jal’a nakipa ding ahi.

18 Kur nuk ka një vizion profetik, populli bëhet i shfrenuar, por lum ai që respekton ligjin.

Gaothu kisei louna mun achun mipi alamvai jin, hinlah danthu nit chan chu anunnom ahiye.

19 Një shërbëtor nuk ndreqet vetëm me fjalë; edhe kur i kupton, nuk bindet.

Thu cheng jengseh in soh chu athunun joupon, aman ahet vang'in khohsahna anei thei jipoi.

20 A ke parë një njeri që ngutet në të folur? Ka më tepër shpresa te një budalla se sa te ai.

Geltoh dem dem louva thusei namu khah em? Hitobang mihem sang chun mingol chunga kinepna aum joi.

21 Në se dikush rrit me përkujdesje qysh në fëmijëri shërbëtorin e vet, në fund ai do të dojë të bëhet trashëgimtar i tij.

Sohkhat aneova pat hoithona’a hin khou khah achun, achaina teng ama nei le gou loa apan akimudoh jin ahi.

22 Njeriu zemërak kurdis grindje dhe njeriu idhnak kryen shumë mëkate.

Mi alungsa jenga chun kinahna asodoh jin, chule lunghanna’a dim jing michun bolkhel tampi anei lojie.

23 Kryelartësia e njeriut e çon poshtë atë, por ai që ka një shpirt të përvuajtur do të ketë lavdi.

Mihem kiti hi kiletsah nan ahinsuh nemji ahin, koi hileh alungthim a kineosah chan chu mi jabolna chang ding ahi.

24 Kush bëhet ortak me një vjedhës urren jetën e vet. Ai dëgjon betimin, por nuk padit asgjë.

Gucha kithopia pang chun ama hinkho tahbah jong adei pon, gaosapna thu ajah jeng vang'in imacha aphongdoh jipoi.

25 Frika e njeriut përbën një lak, por ai që ka besim te Zoti është i siguruar.

Mihem a kingaina kiti hi kipalna ahin, Pakaija kisongpa vang chu hoidoh tei ding ahi.

26 Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit, por drejtësia për çdo njeri vjen nga Zoti.

Mi tamtah'in vaihompa lung lhaisah ding angaito uvin, hinlah thudih tanna hi Pakaija hung konbou ahi.

27 Njeriu jo i drejtë është një neveri për të drejtët, dhe ai që ecën me ndershmëri është një neveri për të pabesët.

Midih ho din thu adih louva tanpa hi thet umtah ahin, chule migilou ding in jong adih jenga lamjotpa chu thet umtah ahi.