Fjalët e urta 27

1 Mos u mburr me ditën e nesërme, sepse nuk di atë që mund të sjellë një ditë.

Rosa deg ikkje av morgondagen, for du veit ikkje kva ein dag ber i fang.

2 Le të të lëvdoj një tjetër dhe jo goja jote, një i huaj dhe jo buzët e tua.

Lat ein annan rosa deg; ikkje din eigen munn, ein framand og ei dine eigne lippor!

3 Guri peshon dhe rëra është e rëndë, por zemërimi i budallait peshon më tepër se të dyja bashkë.

Stein er tung, og sand veg mykje, men tyngre enn båe er dåreharm.

4 Tërbimi është mizor dhe zemërimi është i furishëm, por kush mund t’i bëjë ballë xhelozisë?

Sinne er fælslegt, og vreide ein flaum, men kven kann standa seg mot åbryskap?

5 Më mirë një qortim i hapur se një dashuri e fshehur.

Betre er openberrleg refsing enn kjærleik som held seg duld.

6 Besnike janë plagët e një shoku, dhe të rreme të puthurat e një armiku.

Trugne er slag av venehand, og mange er uvens kyssar.

7 Kush është i ngopur përçmon huallin e mjaltit; por për atë që ka uri çdo gjë e hidhur është e ëmbël.

Den mette trakkar på honning, men den svoltne tykkjer alt beiskt er søtt.

8 Si zogu që endet larg folesë së tij, kështu është njeriu që endet larg shtëpisë së tij.

Som ein fugl som rømer frå reiret sitt, er ein mann som rømer frå heimen sin.

9 Vaji dhe parfumi gëzojnë zemrën, kështu bën ëmbëlsia e një shoku me këshillat e tij të përzërmërta.

Olje og røykjelse hjarta gled, og søte venar-ord frå rådvis sjæl.

10 Mos e braktis mikun tënd as mikun e atit tënd dhe mos shko në shtëpinë e vëllait tënd ditën e fatkeqësisë sate; është më mirë një që banon afër se sa një vëlla larg.

Slepp ikkje frå deg venen din og far din’s ven, so du lyt heim til bror din når du er i naud! Ein granne nær attmed er betre enn ein bror langt burte.

11 Biri im, ji i urtë dhe gëzo zemrën time, kështu do të mund t’i përgjigjem atij që përflet kundër meje.

Vert vis, min son, og gled mitt hjarta, so eg kann svara den som spottar meg!

12 Njeriu mendjemprehtë e shikon të keqen dhe fshihet, por naivët shkojnë tutje dhe ndëshkohen.

Den kloke ser fåren, gøymer seg; fåmingar renner fram og lyt bøta for det.

13 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Tak klædi hans, for han hev borga for ein annan, og panta honom for ei framand kvinna!

14 Ai që bekon të afërmin e tij me zë të lartë në mëngjes herët, do t’ia zënë si mallkim.

Den som høgmælt signar sin ven um morgonen tidleg, han skal få det tilrekna som ei forbanning.

15 Pikëllimi i vazhdueshëm në një ditë shiu të madh dhe një grua grindavece i ngjasin njera tjetrës.

Si-drop frå taket ein regndag og ei trættekjær kvinna likjest kvarandre.

16 Kush arrin ta përmbajë, mban erën dhe zë vajin me dorën e tij të djathtë.

Den som held på henne, held på vind, og handi hans triv i olje.

17 Hekuri mpreh hekurin, kështu njeriu mpreh fytyrën e shokut të tij.

Jarn sliper jarn, og den eine mannen sliper den andre.

18 Kush kujdeset për fikun do të hajë frytin e tij, dhe ai që i shërben zotit të tij do të nderohet.

Den som agtar fiketreet sitt, fær eta frukti av det, den som tek vare på sin herre, skal få æra.

19 Ashtu si në ujë fytyra pasqyron fytyrën, kështu zemra e njeriut e tregon njeriun.

Som andlit seg speglar mot andlit i vatnet, so menneskjehjarta mot menneskje.

20 Sheoli dhe Abadoni janë të pangopur, dhe të pangopur janë gjithashtu sytë e njerëzve. (Sheol h7585)

Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)

21 Poçja është për argjendin dhe furra për arin, kështu njeriu provohet nga lëvdata që merr.

Diglen røyner sylvet og omnen gullet, og ein mann vert røynd av sin ros.

22 Edhe sikur ta shtypje budallanë në një havan bashkë me grurë me dygeçin e tij, budallallëku nuk do të largohej prej tij.

Um du støyte uvitingen i mortelen med støytaren i hop med gryn, so vilde ikkje vitløysa vika ifrå han.

23 Përpiqu të njohësh mirë gjendjen e deleve të tua dhe ki kujdes për kopetë e tua,

God greide lyt du hava på koss sauerne dine ser ut, og agta vel på buskapen din!

24 sepse pasuritë nuk zgjatin përherë, dhe as një kurorë nuk vazhdon brez pas brezi.

For velstand varer ikkje æveleg, og ikkje ei kruna frå ætt til ætt.

25 Kur merret bari i thatë dhe del bari i njomë dhe mblidhet forazhi i maleve,

Men er høyet burte og håi kjem att, og fjellgras vert sanka i hop,

26 qengjat do të furnizojnë rrobat e tua, cjeptë çmimin e një are

då hev du lamb til klæde, og bukkar til å kjøpa deg åker for,

27 dhe dhitë mjaft qumësht për ushqimin tënd, për ushqimin e shtëpisë sate dhe për të mbajtur shërbëtoret e tua.

og geitemjølk nok til mat for deg, til mat for huset ditt og til livsupphald for gjentorne dine.