Fjalët e urta 26

1 Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

Hoe fanala añ’asara, ndra orañe an-tsam-pitatahañe, ty tsy fañevà’ i dagolay fiasiañe.

2 Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

Hoe ty fikepakepaha’ ty hitikitike naho ty fitiliñam-polinjà, ty tsy ipetaham-patse te tsy amam-bente’e.

3 Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.

Ty fikiso ho ami’ty soavala, naho ty laboridy ho ami’ty borìke, vaho ty kobaiñe ho an-dambosi’ i dagola.

4 Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.

Ko toiñe’o ami’ty hanè’e i seretse, hera hanahak’ aze.

5 Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

Valeo mañeva’ i hagegea’ey ty dagola, tsy mone hahihitse ami’ty maso’e.

6 Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.

Hoe mañitsike tomboke naho migenoke voreke, ty mampisangitrike taratasy am-pitàn-dagola.

7 Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

Maletraletra ty fandia’ i kepeke, naho ty razan-drehak’ am-bava’ o seretseo.

8 Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

Hoe mañombe vato am-piletse, ty miasy i gegegege.

9 Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

Hoe fatike mipok’ an-taña’ i jike, ty razan-drehak’ am-bava’ i dagola.

10 Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

Ie mampitoloñe ty seretse, le manahake te mañeke mpandrioñe.

11 Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.

Hoe amboa mimpoly ami’ty loa’e, ty dagola mamereñe ty hagegea’e.

12 A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.

Tsy fa nahaisake ondaty mahihitse am-pihaino’e hao rehe? bey ty fitamà’ i seretsey ta ty aze.

13 Përtaci thotë: “Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!”.

Hoe ty votro, Inao liona ty an-damoke eo! Midada an-dalañe ey ty liona!

14 Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

Manahake ty figavingavin-dalañe amo soavili’eo, ty tembo am-pandrea’e eo.

15 Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.

Ajo’ i votro am-po finga ao ty taña’e, fe tsy lefe’e ty minday aze mb’am-bava’e.

16 Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

Mahihitse ami’ty maso’e ty tembo, te ami’ty fito-lahy manoiñe an-kavantañañe.

17 Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

Hambañ’ ami’ty mitsepak’ amboa an-tsofi’e, ty mpandrioñe mihilintsioñe ami’ty aly tsy aze.

18 Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

Hoe ty derendereñe mañiririñe raha mibelañe, naho ana-pale, vaho fampihomahañe,

19 kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: “E bëra për shaka!”.

ty mamitake ondaty ami’ty hoe: Nisolesole avao raho.

20 Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.

Mate ty afo tsy aman-katae, modo ka ty dabasida tsy aman-tsikotsiko.

21 Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

Hoe sarebò ami’ty foroha mirekake, naho hatae ami’ty afo, ty famiaña’ i mpanao tsikoniy hañolaña’e aiñe.

22 Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.

Hoe kenoke mafiry ty fivolam-pitàngogo, ie migodoñe mb’añ’ova lalek’ ao.

23 Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.

Hoe valàñe-tane nihamineñe taim-piram-bolafoty ty fameleke ampirehetan- kelok’ an-troke ao.

24 Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

Añonohonoa’ ty famele’e i falaiña’ey, fe añaja’e famañahiañe ty an-tro’e ao.

25 Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

Ndra t’ie mirehake fañisohañe, ko iantofa’o, fa pea tiva fito ty an-tro’e ao.

26 Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.

Aeta’e am-pitake ty halò-tsere’e, fe hiboak’ am-pivory ao ty haloloa’e.

27 Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.

Higodoñe an-koboñe ao ty nihaly aze, himpoly ama’e ty vato navarimbari’e.

28 Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

Heje ty famele’ i remborake o jinoi’eo, mampianto ka ty falie manao kabeake.