Fjalët e urta 26

1 Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.

2 Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.

3 Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.

Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.

4 Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.

Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.

5 Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.

6 Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.

Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.

7 Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.

8 Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.

9 Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.

10 Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.

11 Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.

Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.

12 A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.

Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.

13 Përtaci thotë: “Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!”.

Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.

14 Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.

15 Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.

Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.

16 Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.

17 Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.

18 Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,

19 kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: “E bëra për shaka!”.

Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?

20 Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.

Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.

21 Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.

22 Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.

Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.

23 Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.

Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.

24 Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.

25 Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.

26 Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.

Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.

27 Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.

Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.

28 Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

Člověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.