< Fjalët e urta 25 >

1 Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.
TAMBIÉN estos son proverbios de Salomón, los cuales copiaron los varones de Ezechîas, rey de Judá.
2 Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.
Gloria de Dios es encubrir la palabra; mas honra del rey es escudriñar la palabra.
3 Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.
Para la altura de los cielos, y para la profundidad de la tierra, y para el corazón de los reyes, no hay investigación.
4 Hiq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.
Quita las escorias de la plata, y saldrá vaso al fundidor.
5 Largo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.
Aparta al impío de la presencia del rey, y su trono se afirmará en justicia.
6 Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,
No te alabes delante del rey, ni estés en el lugar de los grandes:
7 sepse është më mirë të thuhet: “Ngjitu këtu lart”, se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.
Porque mejor es que se te diga, Sube acá, que no que seas humillado delante del príncipe que miraron tus ojos.
8 Mos bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.
No salgas á pleito presto, no sea que no sepas qué hacer al fin, después que tu prójimo te haya dejado confuso.
9 Diskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,
Trata tu causa con tu compañero y no descubras el secreto á otro.
10 me qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.
No sea que te deshonre el que lo oyere, y tu infamia no pueda repararse.
11 Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.
Manzana de oro con figuras de plata es la palabra dicha como conviene.
12 Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.
[Como] zarcillo de oro y joyel de oro fino, es el que reprende al sabio que tiene oído dócil.
13 Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.
Como frío de nieve en tiempo de la siega, [así es] el mensajero fiel á los que lo envían: pues al alma de su señor da refrigerio.
14 Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.
[Como] nubes y vientos sin lluvia, [así es] el hombre que se jacta de vana liberalidad.
15 Me durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.
Con larga paciencia se aplaca el príncipe; y la lengua blanda quebranta los huesos.
16 Në rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.
¿Hallaste la miel? come lo que te basta; no sea que te hartes de ella, y la vomites.
17 Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.
Detén tu pie de la casa de tu vecino, porque harto de ti no te aborrezca.
18 Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.
Martillo y cuchillo y saeta aguda, es el hombre que habla contra su prójimo falso testimonio.
19 Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.
Diente quebrado y pie resbalador, es la confianza en el prevaricador en tiempo de angustia.
20 Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.
El que canta canciones al corazón afligido, [es como] el que quita la ropa en tiempo de frío, ó el que sobre el jabón [echa] vinagre.
21 Në qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,
Si el que te aborrece tuviere hambre, dale de comer pan; y si tuviere sed, dale de beber agua:
22 sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.
Porque ascuas allegas sobre su cabeza, y Jehová te lo pagará.
23 Era e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.
El viento del norte ahuyenta la lluvia, y el rostro airado la lengua detractora.
24 Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.
Mejor es estar en un rincón de casa, que con la mujer rencillosa en espaciosa casa.
25 Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.
[Como] el agua fría al alma sedienta, así son las buenas nuevas de lejanas tierras.
26 I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.
[Como] fuente turbia y manantial corrompido, [es] el justo que cae delante del impío.
27 Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.
Comer mucha miel no es bueno: ni el buscar la propia gloria es gloria.
28 Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.
[Como] ciudad derribada y sin muro, es el hombre cuyo espíritu no tiene rienda.

< Fjalët e urta 25 >