Fjalët e urta 25
1 Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.
These [are] also proverbs of Solomon, which the men of Hezekiah king of Judah copied out.
2 Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.
[It is] the glory of God to conceal a thing: but the honour of kings [is] to search out a matter.
3 Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.
The heaven for height, and the earth for depth, and the heart of kings [is] unsearchable.
4 Hiq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.
Take away the dross from the silver, and there shall come forth a vessel for the finer.
5 Largo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.
Take away the wicked [from] before the king, and his throne shall be established in righteousness.
6 Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,
Put not forth thyself in the presence of the king, and stand not in the place of great [men: ]
7 sepse është më mirë të thuhet: “Ngjitu këtu lart”, se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.
For better [it is] that it be said unto thee, Come up hither; than that thou shouldest be put lower in the presence of the prince whom thine eyes have seen.
8 Mos bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.
Go not forth hastily to strive, lest [thou know not] what to do in the end thereof, when thy neighbour hath put thee to shame.
9 Diskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,
Debate thy cause with thy neighbour [himself; ] and discover not a secret to another:
10 me qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.
Lest he that heareth [it] put thee to shame, and thine infamy turn not away.
11 Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.
A word fitly spoken [is like] apples of gold in pictures of silver.
12 Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.
[As] an earring of gold, and an ornament of fine gold, [so is] a wise reprover upon an obedient ear.
13 Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.
As the cold of snow in the time of harvest, [so is] a faithful messenger to them that send him: for he refresheth the soul of his masters.
14 Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.
Whoso boasteth himself of a false gift [is like] clouds and wind without rain.
15 Me durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.
By long forbearing is a prince persuaded, and a soft tongue breaketh the bone.
16 Në rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.
Hast thou found honey? eat so much as is sufficient for thee, lest thou be filled therewith, and vomit it.
17 Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.
Withdraw thy foot from thy neighbour’s house; lest he be weary of thee, and [so] hate thee.
18 Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.
A man that beareth false witness against his neighbour [is] a maul, and a sword, and a sharp arrow.
19 Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.
Confidence in an unfaithful man in time of trouble [is like] a broken tooth, and a foot out of joint.
20 Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.
[As] he that taketh away a garment in cold weather, [and as] vinegar upon nitre, so [is] he that singeth songs to an heavy heart.
21 Në qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,
If thine enemy be hungry, give him bread to eat; and if he be thirsty, give him water to drink:
22 sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.
For thou shalt heap coals of fire upon his head, and the LORD shall reward thee.
23 Era e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.
The north wind driveth away rain: so [doth] an angry countenance a backbiting tongue.
24 Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.
[It is] better to dwell in the corner of the housetop, than with a brawling woman and in a wide house.
25 Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.
[As] cold waters to a thirsty soul, so [is] good news from a far country.
26 I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.
A righteous man falling down before the wicked [is as] a troubled fountain, and a corrupt spring.
27 Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.
[It is] not good to eat much honey: so [for men] to search their own glory [is not] glory.
28 Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.
He that [hath] no rule over his own spirit [is like] a city [that is] broken down, [and] without walls.
