Fjalët e urta 25
1 Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.
These, too, are parables of Solomon, which the men of Hezekiah, king of Judah, transferred.
2 Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.
It is to the glory of God to conceal a word, and it is to the glory of kings to investigate speech.
3 Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.
Heaven above, and earth below, and the heart of kings are each unsearchable.
4 Hiq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.
Take away the tarnish from silver, and a most pure vessel will go forth.
5 Largo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.
Take away impiety from the face of the king, and his throne shall be made firm by justice.
6 Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,
Do not appear glorious before the king, and do not stand in the place of the great.
7 sepse është më mirë të thuhet: “Ngjitu këtu lart”, se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.
For it is better that it should be said to you, “Ascend to here,” than that you should be humbled before the prince.
8 Mos bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.
The things that your eyes have seen, do not offer hastily in a quarrel, lest afterward you may not be able to make amends, when you have dishonored your friend.
9 Diskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,
Argue your case with your friend, and do not reveal the secret to an outsider,
10 me qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.
lest perhaps he may insult you, when he has heard it, and he might not cease to reproach you. Grace and friendship free a man; preserve these for yourself, lest you fall under reproach.
11 Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.
Whoever speaks a word at an opportune time is like apples of gold on beds of silver.
12 Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.
Whoever reproves the wise and obedient ear is like an earring of gold with a shining pearl.
13 Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.
Just like the cold of snow in a time of harvest, so also is a faithful messenger to him who sent him: he causes his soul to rest.
14 Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.
A man who boasts and does not fulfill his promises is like clouds and wind, when rain does not follow.
15 Me durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.
By patience, a leader shall be appeased, and a soft tongue shall break hardness.
16 Në rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.
You have discovered honey; eat what is sufficient for you, lest perhaps, being filled up, you may vomit it.
17 Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.
Withdraw your feet from the house of your neighbor, lest, when he has had his fill, he may hate you.
18 Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.
A man who speaks false testimony against his neighbor is like a dart and a sword and a sharp arrow.
19 Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.
Whoever sets his hopes on the unfaithful in a day of anguish is like a rotten tooth and weary foot,
20 Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.
and like one who loosens his garment in cold weather. Whoever sings verses to a wicked heart is like vinegar on baking soda. Just like a moth to a garment, and a worm to wood, so too does the sadness of a man do harm to the heart.
21 Në qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,
If your enemy is hungry, feed him. If he is thirsty, give him water to drink.
22 sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.
For you will gather hot coals upon his head, and the Lord will repay you.
23 Era e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.
The north wind brings forth the rain, and a sorrowful face brings forth a detracting tongue.
24 Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.
It is better to sit in a corner of the attic, than with an argumentative woman and in a shared house.
25 Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.
Like cold water to a thirsty soul, so too are good reports from a far away land.
26 I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.
The just falling down before the impious is like a fountain stirred up by feet and like a corrupted spring.
27 Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.
Just as whoever eats too much honey, it is not good for him, so also whoever is an investigator of what is majestic will be overwhelmed by glory.
28 Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.
Just like a city lying in the open and without surrounding walls, so also is a man who is unable to restrain his own spirit in speaking.
