Fjalët e urta 24

1 Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,

Nenásleduj lidí zlých, aniž žádej bývati s nimi.

2 sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.

Nebo o zhoubě přemýšlí srdce jejich, a rtové jejich o trápení mluví.

3 Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

Moudrostí vzdělán bývá dům, a rozumností upevněn.

4 Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.

Skrze umění zajisté pokojové naplněni bývají všelijakým zbožím drahým a utěšeným.

5 Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

Muž moudrý jest silný, a muž umělý přidává síly.

6 Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

Nebo skrze rady opatrné svedeš bitvu, a vysvobození skrze množství rádců.

7 Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

Vysoké jsou bláznu moudrosti; v bráně neotevře úst svých.

8 Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

Kdo myslí zle činiti, toho nešlechetným nazovou.

9 Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

Zlé myšlení blázna jest hřích, a ohavnost lidská posměvač.

10 Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

Budeš-li se lenovati ve dni ssoužení, špatná bude síla tvá.

11 Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.

Vytrhuj jaté k smrti; nebo od těch, ješto se chýlí k zabití, což bys se zdržel?

12 Po të thuash: “Ja, ne nuk e dinim”, ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t’i japë secilit simbas veprave të tij.

Díš-li: Aj, nevěděli jsme o tom: zdaliž ten, jenž zpytuje srdce, nerozumí, a ten, kterýž jest strážce duše tvé, nezná, a neodplatí každému podlé skutků jeho?

13 Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

Synu můj, jez med, nebo dobrý jest, a plást sladký dásním tvým.

14 Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

Tak umění moudrosti duši tvé. Jestliže ji najdeš, onať bude mzda, a naděje tvá nebude vyťata.

15 O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,

Nečiniž úkladů, ó bezbožníče, příbytku spravedlivého, a nekaz odpočinutí jeho.

16 sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

Nebo ač sedmkrát padá spravedlivý, však zase povstává, bezbožníci pak padají ve zlém.

17 Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

Když by padl nepřítel tvůj, neraduj se, a když by klesl, nechať nepléše srdce tvé,

18 me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.

Aby snad nepopatřil Hospodin, a nelíbilo by se to jemu, a odvrátil by od něho hněv svůj.

19 Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,

Nehněvej se příčinou zlostníků, aniž následuj bezbožných.

20 sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.

Nebo zlý nebude míti odplaty; svíce bezbožných zhasne.

21 Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;

Boj se Hospodina, synu můj, i krále, a k neustavičným se nepřiměšuj.

22 mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?

Nebo v náhle nastane bída jejich, a pomstu obou těch kdo zná?

23 Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

Také i toto moudrým náleží: Přijímati osobu v soudu není dobré.

24 Ai që i thotë të pabesit: “Ti je i drejtë”, do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.

Toho, kdož říká bezbožnému: Spravedlivý jsi, klnouti budou lidé, a v ošklivost jej vezmou národové.

25 Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.

Ale kteříž kárají, budou potěšeni, a přijde na ně požehnání dobrého.

26 Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.

Bude líbati rty toho, kdož mluví slova pravá.

27 Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

Nastroj vně dílo své, a sprav je sobě na poli; potom také vystavíš dům svůj.

28 Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.

Nebývej svědkem všetečným proti bližnímu svému, aniž lahodně namlouvej rty svými.

29 Mos thuaj: “Ashtu si ma bëri mua, kështu do t’ia bëj edhe unë; do t’ia kthej simbas sjelljes së tij”.

Neříkej: Jakž mi učinil, tak mu učiním; odplatím muži tomu podlé skutku jeho.

30 Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s’ka mend;

Přes pole muže lenivého šel jsem, a přes vinici člověka nemoudrého,

31 dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

A aj, porostlo všudy trním, přikryly všecko kopřivy, a ohrada kamenná její byla zbořená.

32 Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:

A vida to, posoudil jsem toho; vida, vzal jsem to k výstraze.

33 të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;

Maličko pospíš, maličko zdřímeš, maličko složíš ruce, abys poležel,

34 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

V tom přijde jako pocestný chudoba tvá, a nouze tvá jako muž zbrojný.