Fjalët e urta 23
1 Kur ulesh të hash me një mbret, shiko me kujdes atë që ke përpara;
Når du sit til bords hjå ein hovding, so agta vel på kven du hev fyre deg,
2 dhe vër një thikë në grykë, po të jetë se ke oreks të madh.
og set ein kniv på strupen din, um mathugen din er stor.
3 Mos dëshiro gjellët e tij të mrekullueshme, sepse janë një ushqim mashtrues.
Fys ikkje etter hans lostemat, for det er dårande føda.
4 Mos u lodh për t’u pasuruar, hiq dorë nga qëllimi yt.
Mød deg ei med å verta rik, lat fara den klokskapen din!
5 A do t’i fiksosh sytë e tu mbi atë që po zhduket? Sepse pasuria me siguri do të vërë fletë si një shqiponjë që fluturon drejt qiellit.
Lat ei augo fljuga til det som kverv, for det gjer seg vengjer, det er visst, som ein ørn som flyg til himmels.
6 Mos ha bukën e atij që ka syrin e keq dhe mos dëshiro ushqimet e tij të shijshme;
Et ikkje brød hjå den som misunner deg, og fys ikkje etter hans lostemat!
7 sepse, ashtu si mendon në zemër të tij, ashtu është ai; “Ha dhe pi”!, do të thotë, por zemra e tij nuk është me ty.
For som han reknar ut i sjæli si, soleis er han. «Et og drikk!» han segjer til deg, men hjarta hans er ikkje med deg.
8 Do të vjellësh kafshatën që ke ngrënë dhe do të harxhosh kot fjalët e tua të ëmbla.
For biten din som du hev ete, lyt du spy upp att, og du hev spilt dine fagre ord.
9 Mos i drejto fjalën budallait, sepse ai do të përçmojë mençurinë e ligjëratës sate.
For øyro på dåren skal du ikkje tala, for han vanvyrder visdommen i dine ord.
10 Mos e luaj kufirin e vjetër dhe mos hyr në arat e jetimëve,
Flyt ikkje gamall merkestein, og kom ei inn på åkrane åt faderlause.
11 sepse Hakmarrësi i tyre është i fuqishëm; ai do të mbrojë çështjen e tyre kundër teje.
For deira målsmann er sterk, han skal føra saki deira imot deg.
12 Kushtoja zemrën tënde mësimeve dhe veshët e tu fjalëve të diturisë.
Vend hjarta ditt til age og øyro dine til kunnskaps ord!
13 Mos ia kurse korrigjimin fëmijës; edhe sikur ta rrahësh me thupër, ai nuk do të vdesë;
Lat ikkje guten vera utan age! Slær du han med riset, skal han ikkje døy.
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
15 Biri im, në se zemra jote është e urtë, edhe zemra ime do të ngazëllojë;
Son min, vert hjarta ditt vist, so gled seg og mitt hjarta,
16 zemra ime do të ngazëllojë, kur buzët e tua do të thonë gjëra të drejta.
og nyro mine fegnast når lipporn’ dine talar det som rett er.
17 Zemra jote mos i pastë zili mëkatarët, por vazhdoftë gjithnjë në frikën e Zotit;
Lat ikkje hjarta ditt misunna syndarar, men stræva stødt etter gudlegdom.
18 sepse ka një të ardhme, dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.
For då er du viss på ei framtid, og di von skal ei verta til inkjes.
19 Dëgjo, biri im, ji i urtë, dhe drejtoje zemrën në rrugën e drejtë.
Høyr du, son min, og vert vis, og lat hjarta ditt ganga beint fram på vegen.
20 Mos rri me ata që pijnë verë as me grykësit dhe mishngrënësit;
Ver ikkje med millom vindrikkarar, millom deim som foret seg på kjøt.
21 sepse pijaneci dhe grykësi do të varfërohen dhe gjumashi do të vishet me lecka.
For drikkar og storetar fatig vert, og svevn gjev fillor for klæde.
22 Dëgjo atin tënd që të ka pjellë dhe mos e përçmo nënën tënde kur të jetë plakë.
Høyr på far din som avla deg, og vanvyrd ei mor di når ho vert gamall!
23 Bli të vërtetën dhe mos e shit, fito dituri, njohuri dhe gjykim.
Kjøp sanning og sel henne ikkje, visdom og age og vit.
24 Babai i të drejtit do të gëzohet shumë; kush ka lindur një të urtë do t’ia ndjejë gëzimin.
Storleg fegnast far til den rettferdige, og den som fær ein vis son, skal få gleda av han.
25 Le të gëzohet ati yt dhe nëna jote dhe le të gëzohet ajo që të ka lindur.
Lat far din og mor di gleda seg, og ho som fødde deg, fegnast.
26 Biri im, më jep zemrën tënde, dhe sytë e tu gjetshin gëzim në rrugët e mia.
Son min, gjev meg hjarta ditt, og lat dine augo lika vegarne mine.
27 Sepse prostituta është një gropë e thellë dhe gruaja e tjetërkujt një pus i ngushtë.
For skjøkja er som djupe gravi og den framande kona som tronge brunnen,
28 Edhe ajo rri në pritë si një vjedhës dhe rrit midis njerëzve numrin e atyre që janë jo besnikë.
ja, ho ligg på lur som ein ransmann, og ho aukar talet på utrue folk.
29 Për cilin janë “ah-ët”, për cilin “obobo-të”? Për cilin grindjet, për cilin vajtimet? Për cilin plagët pa shkak? Për cilin sytë e skuqur?
Kven hev sorg? Kven hev sut? Kven hev dragsmål? Kven hev klagemål? Kven hev sjølvvalde sår? Kven hev dimsynte augo?
30 Për ata që ndalen gjatë pranë verës, për ata që kërkojnë verë të droguar.
Dei som drygjer lenge hjå vinen, dei som kjem og smakar på mjøden.
31 Mos e shiko verën kur kuqëlon, kur rrëzëllen në kupë dhe shkon poshtë aq lehtë!
Sjå ikkje på vinen kor han raudnar, kor vænt han smiler i staupet! lett renn han ned.
32 Në fund ajo kafshon si një gjarpër dhe shpon si një kuçedër.
Men sidan han sting som ein slange og høgg som ein orm.
33 Sytë e tu kanë për të parë gjëra të çuditshme dhe zemra jote do të thotë gjëra të çoroditura.
Då skal augo dine sjå rare syner, og hjarta ditt talar tull og tøv.
34 Do të jesh si ai që gjendet në mes të detit, si ai që bie të flerë në majë të direkut të anijes.
Du vert som låg du i havsens djup, eller låg i toppen av mastri.
35 Do të thuash: “Më kanë rrahur, por nuk më kanë bërë keq; më kanë goditur, por nuk e kam vënë re. Kur të zgjohem, do të kthehem t’i kërkoj përsëri!”.
«Dei slo meg, men det gjorde’kje vondt, dei banka meg, men eg kjende det ikkje. Når skal eg vakna? Eg vil få tak i endå meir.»
