Fjalët e urta 23
1 Kur ulesh të hash me një mbret, shiko me kujdes atë që ke përpara;
Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
2 dhe vër një thikë në grykë, po të jetë se ke oreks të madh.
Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
3 Mos dëshiro gjellët e tij të mrekullueshme, sepse janë një ushqim mashtrues.
Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
4 Mos u lodh për t’u pasuruar, hiq dorë nga qëllimi yt.
Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
5 A do t’i fiksosh sytë e tu mbi atë që po zhduket? Sepse pasuria me siguri do të vërë fletë si një shqiponjë që fluturon drejt qiellit.
Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
6 Mos ha bukën e atij që ka syrin e keq dhe mos dëshiro ushqimet e tij të shijshme;
Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
7 sepse, ashtu si mendon në zemër të tij, ashtu është ai; “Ha dhe pi”!, do të thotë, por zemra e tij nuk është me ty.
Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
8 Do të vjellësh kafshatën që ke ngrënë dhe do të harxhosh kot fjalët e tua të ëmbla.
Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
9 Mos i drejto fjalën budallait, sepse ai do të përçmojë mençurinë e ligjëratës sate.
Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
10 Mos e luaj kufirin e vjetër dhe mos hyr në arat e jetimëve,
Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
11 sepse Hakmarrësi i tyre është i fuqishëm; ai do të mbrojë çështjen e tyre kundër teje.
Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
12 Kushtoja zemrën tënde mësimeve dhe veshët e tu fjalëve të diturisë.
Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
13 Mos ia kurse korrigjimin fëmijës; edhe sikur ta rrahësh me thupër, ai nuk do të vdesë;
Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)
15 Biri im, në se zemra jote është e urtë, edhe zemra ime do të ngazëllojë;
Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
16 zemra ime do të ngazëllojë, kur buzët e tua do të thonë gjëra të drejta.
Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
17 Zemra jote mos i pastë zili mëkatarët, por vazhdoftë gjithnjë në frikën e Zotit;
Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
18 sepse ka një të ardhme, dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.
Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
19 Dëgjo, biri im, ji i urtë, dhe drejtoje zemrën në rrugën e drejtë.
Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
20 Mos rri me ata që pijnë verë as me grykësit dhe mishngrënësit;
Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
21 sepse pijaneci dhe grykësi do të varfërohen dhe gjumashi do të vishet me lecka.
Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
22 Dëgjo atin tënd që të ka pjellë dhe mos e përçmo nënën tënde kur të jetë plakë.
Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
23 Bli të vërtetën dhe mos e shit, fito dituri, njohuri dhe gjykim.
Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
24 Babai i të drejtit do të gëzohet shumë; kush ka lindur një të urtë do t’ia ndjejë gëzimin.
Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
25 Le të gëzohet ati yt dhe nëna jote dhe le të gëzohet ajo që të ka lindur.
Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
26 Biri im, më jep zemrën tënde, dhe sytë e tu gjetshin gëzim në rrugët e mia.
Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
27 Sepse prostituta është një gropë e thellë dhe gruaja e tjetërkujt një pus i ngushtë.
Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
28 Edhe ajo rri në pritë si një vjedhës dhe rrit midis njerëzve numrin e atyre që janë jo besnikë.
Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
29 Për cilin janë “ah-ët”, për cilin “obobo-të”? Për cilin grindjet, për cilin vajtimet? Për cilin plagët pa shkak? Për cilin sytë e skuqur?
Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
30 Për ata që ndalen gjatë pranë verës, për ata që kërkojnë verë të droguar.
Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
31 Mos e shiko verën kur kuqëlon, kur rrëzëllen në kupë dhe shkon poshtë aq lehtë!
Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
32 Në fund ajo kafshon si një gjarpër dhe shpon si një kuçedër.
Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
33 Sytë e tu kanë për të parë gjëra të çuditshme dhe zemra jote do të thotë gjëra të çoroditura.
Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
34 Do të jesh si ai që gjendet në mes të detit, si ai që bie të flerë në majë të direkut të anijes.
Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
35 Do të thuash: “Më kanë rrahur, por nuk më kanë bërë keq; më kanë goditur, por nuk e kam vënë re. Kur të zgjohem, do të kthehem t’i kërkoj përsëri!”.
„Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
