Fjalët e urta 23
1 Kur ulesh të hash me një mbret, shiko me kujdes atë që ke përpara;
Když sedneš k jídlu se pánem, pilně šetř, co jest před tebou.
2 dhe vër një thikë në grykë, po të jetë se ke oreks të madh.
Jinak vrazil bys nůž do hrdla svého, byl-li bys lakotný.
3 Mos dëshiro gjellët e tij të mrekullueshme, sepse janë një ushqim mashtrues.
Nežádej lahůdek jeho, nebo jsou pokrm oklamavatelný.
4 Mos u lodh për t’u pasuruar, hiq dorë nga qëllimi yt.
Neusiluj, abys zbohatl; od opatrnosti své přestaň.
5 A do t’i fiksosh sytë e tu mbi atë që po zhduket? Sepse pasuria me siguri do të vërë fletë si një shqiponjë që fluturon drejt qiellit.
K bohatství-liž bys obrátil oči své? Poněvadž v náhle mizí; nebo sobě zdělalo křídla podobná orličím, a zaletuje k nebi.
6 Mos ha bukën e atij që ka syrin e keq dhe mos dëshiro ushqimet e tij të shijshme;
Nejez chleba člověka závistivého, a nežádej lahůdek jeho.
7 sepse, ashtu si mendon në zemër të tij, ashtu është ai; “Ha dhe pi”!, do të thotë, por zemra e tij nuk është me ty.
Nebo jak on sobě tebe váží v mysli své, tak ty pokrmu toho. Díť: Jez a pí, ale srdce jeho není s tebou.
8 Do të vjellësh kafshatën që ke ngrënë dhe do të harxhosh kot fjalët e tua të ëmbla.
Skyvu svou, kterouž jsi snědl, vyvrátíš, a zmaříš slova svá utěšená.
9 Mos i drejto fjalën budallait, sepse ai do të përçmojë mençurinë e ligjëratës sate.
Před bláznem nemluv, nebo pohrdne opatrností řečí tvých.
10 Mos e luaj kufirin e vjetër dhe mos hyr në arat e jetimëve,
Nepřenášej mezníku starodávního, a na pole sirotků nevcházej.
11 sepse Hakmarrësi i tyre është i fuqishëm; ai do të mbrojë çështjen e tyre kundër teje.
Silnýť jest zajisté ochránce jejich; onť povede při jejich proti tobě.
12 Kushtoja zemrën tënde mësimeve dhe veshët e tu fjalëve të diturisë.
Zaveď k učení mysl svou, a uši své k řečem umění.
13 Mos ia kurse korrigjimin fëmijës; edhe sikur ta rrahësh me thupër, ai nuk do të vdesë;
Neodjímej od mladého kázně; nebo umrskáš-li jej metlou, neumřeť.
Ty metlou jej mrskávej, a tak duši jeho z pekla vytrhneš. (Sheol h7585)
15 Biri im, në se zemra jote është e urtë, edhe zemra ime do të ngazëllojë;
Synu můj, bude-li moudré srdce tvé, veseliti se bude srdce mé všelijak ve mně;
16 zemra ime do të ngazëllojë, kur buzët e tua do të thonë gjëra të drejta.
A plésati budou ledví má, když mluviti budou rtové tvoji pravé věci.
17 Zemra jote mos i pastë zili mëkatarët, por vazhdoftë gjithnjë në frikën e Zotit;
Nechť nezávidí srdce tvé hříšníku, ale raději choď v bázni Hospodinově celý den.
18 sepse ka një të ardhme, dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.
Nebo poněvadž jest odplata, naděje tvá nebude podťata.
19 Dëgjo, biri im, ji i urtë, dhe drejtoje zemrën në rrugën e drejtë.
Slyš ty, synu můj, a buď moudrý, a naprav na cestu srdce své.
20 Mos rri me ata që pijnë verë as me grykësit dhe mishngrënësit;
Nebývej mezi pijány vína, ani mezi žráči masa.
21 sepse pijaneci dhe grykësi do të varfërohen dhe gjumashi do të vishet me lecka.
Nebo opilec a žráč zchudne, a ospánlivost v hadry obláčí.
22 Dëgjo atin tënd që të ka pjellë dhe mos e përçmo nënën tënde kur të jetë plakë.
Poslouchej otce svého, kterýž tě zplodil, aniž pohrdej matkou svou, když se zstará.
23 Bli të vërtetën dhe mos e shit, fito dituri, njohuri dhe gjykim.
Pravdy nabuď, a neprodávej jí, též moudrosti, umění a rozumnosti.
24 Babai i të drejtit do të gëzohet shumë; kush ka lindur një të urtë do t’ia ndjejë gëzimin.
Náramně bývá potěšen otec spravedlivého, a ten, kdož zplodil moudrého, veselí se z něho.
25 Le të gëzohet ati yt dhe nëna jote dhe le të gëzohet ajo që të ka lindur.
Nechať se tedy veselí otec tvůj a matka tvá, a ať pléše rodička tvá.
26 Biri im, më jep zemrën tënde, dhe sytë e tu gjetshin gëzim në rrugët e mia.
Dej mi, synu můj, srdce své, a oči tvé cest mých ať ostříhají.
27 Sepse prostituta është një gropë e thellë dhe gruaja e tjetërkujt një pus i ngushtë.
Nebo nevěstka jest jáma hluboká, a studnice těsná žena cizí.
28 Edhe ajo rri në pritë si një vjedhës dhe rrit midis njerëzve numrin e atyre që janë jo besnikë.
Onať také jako loupežník úklady činí, a zoufalce na světě rozmnožuje.
29 Për cilin janë “ah-ët”, për cilin “obobo-të”? Për cilin grindjet, për cilin vajtimet? Për cilin plagët pa shkak? Për cilin sytë e skuqur?
Komu běda? komu ouvech? komu svady? komu křik? komu rány darmo? komu červenost očí?
30 Për ata që ndalen gjatë pranë verës, për ata që kërkojnë verë të droguar.
Těm, kteříž se zdržují na víně; těm, kteříž chodí, aby vyhledali strojené víno.
31 Mos e shiko verën kur kuqëlon, kur rrëzëllen në kupë dhe shkon poshtë aq lehtë!
Nehleď na víno rdící se, že vydává v koflíku záři svou, a přímo vyskakuje.
32 Në fund ajo kafshon si një gjarpër dhe shpon si një kuçedër.
Naposledy jako had uštípne, a jako štír ušťkne.
33 Sytë e tu kanë për të parë gjëra të çuditshme dhe zemra jote do të thotë gjëra të çoroditura.
Oči tvé hleděti budou na cizí, a srdce tvé mluviti bude převrácené věci,
34 Do të jesh si ai që gjendet në mes të detit, si ai që bie të flerë në majë të direkut të anijes.
A budeš jako ten, kterýž spí u prostřed moře, a jako ten, kterýž spí na vrchu sloupu bárky.
35 Do të thuash: “Më kanë rrahur, por nuk më kanë bërë keq; më kanë goditur, por nuk e kam vënë re. Kur të zgjohem, do të kthehem t’i kërkoj përsëri!”.
Díš: Zbili mne, a nestonal jsem, tloukli mne, a nečil jsem; když procítím, dám se zase v to.
