Fjalët e urta 22

1 Një nam i mirë është më i pëlqyeshëm se pasuritë e mëdha, dhe hiri është më i pëlqyeshëm se argjendi dhe ari.

Et godt navn er mere verdt enn stor rikdom; å være godt likt er bedre enn sølv og gull.

2 I pasuri dhe i varfëri kanë këtë të përbashkët: të dy i ka bërë Zoti.

Rik og fattig møtes; Herren har skapt dem begge.

3 Njeriu i matur e shikon të keqen dhe fshihet; por njerëzit naivë shkojnë tutje dhe dënohen.

Den kloke ser ulykken og skjuler sig, men de uerfarne går videre og må bøte.

4 Çmimi i përvujtërisë është frika e Zotit, pasuria, lavdia dhe jeta.

Lønn for saktmodighet og gudsfrykt er rikdom og ære og liv.

5 Ferra dhe leqe gjenden në udhën e të çoroditurit; kush kujdeset për jetën e vet rri larg tyre.

Torner og snarer er der på den falskes vei; den som varer sitt liv, holder sig borte fra dem.

6 Mësoji fëmijës rrugën që duhet të ndjekë, dhe ai nuk do të largohet prej saj edhe kur të plaket.

Lær den unge den vei han skal gå! Så viker han ikke fra den, selv når han blir gammel.

7 I pasuri sundon mbi të varfërit, dhe huamarrësi është skllav i huadhënësit.

Den rike hersker over de fattige, og låntageren blir långiverens træl.

8 Kush mbjell padrejtësi ka për të korrur telashe dhe shufra e zemërimit të tij do të asgjesohet.

Den som sår urett, skal høste ondt, og med hans vredes ris skal det være forbi.

9 Njeriu me sy dashamirës do të bekohet, sepse i jep bukë të varfërit.

Den som har et godt hjerte, blir velsignet fordi han gav den fattige av sitt brød.

10 Përzëre tallësin dhe grindjet do të ikin bashkë me të; po, grindjet dhe fyerjet do të pushojnë.

Jag spotteren bort! Så går tretten med, og kiv og skam hører op.

11 Kush e do pastërtinë e zemrës dhe ka hir mbi buzët do ta ketë shok mbretin.

Den som elsker hjertets renhet, og hvis tale er tekkelig, han har kongen til venn.

12 Sytë e Zotit ruajnë dijen, por ai i bën të kota fjalët e të pabesit.

Herrens øine verner den forstandige, men han gjør den troløses ord til intet.

13 Përtaci thotë: “Jashtë ka një luan; do të vritem rrugës”.

Den late sier: Det er en løve der ute, jeg kunde bli drept midt på gaten.

14 Goja e gruas që shkel kurorën është një gropë e thellë; ai që ka zemëruar Zotin do të bjerë në të.

Fremmed kvinnes munn er en dyp grav; den Herren er vred på, faller i den.

15 Marrëzia lidhet me zemrën e fëmijës, por shufra e korrigjimit do ta largojë prej saj.

Dårskap er bundet fast til den unges hjerte; tuktens ris driver den bort.

16 Ai që shtyp të varfërin për t’u pasuruar dhe ai që i jep të pasurit, me siguri do të varfërohet.

Å undertrykke den fattige tjener bare til å øke hans gods; å gi til den rike volder ham bare tap.

17 Vëru veshin dhe dëgjo fjalët e të urtëve, dhe jepja zemrën dijes sime.

Bøi ditt øre til og hør på vismenns ord og vend ditt hjerte til min kunnskap!

18 sepse për ty do të jetë e këndshme t’i ruash në intimitetin tënd dhe t’i kesh të gjitha gati mbi buzët e tua.

For det er godt at du bevarer dem i ditt indre, og at de alle henger fast ved dine leber.

19 Me qëllim që besimin tënd ta kesh te Zoti, sot të kam mësuar, po, pikërisht ty.

Forat du skal sette din lit til Herren, lærer jeg dig idag, nettop dig.

20 A nuk të kam shkruar në të kaluarën aforizma që kanë të bëjnë me këshillimin dhe diturinë,

Har jeg ikke skrevet for dig kjernesprog med råd og kunnskap

21 në mënyrë që të njohësh sigurinë e fjalëve të së vërtetës, me qëllim që t’u përgjigjesh me fjalë të vërteta atyre që të dërgojnë?

for å kunngjøre dig det som rett er, sannhets ord, så du kan svare dem som sender dig, med sanne ord?

22 Mos e vidh të varfërin, sepse është i varfër, dhe mos e shtyp të mjerin te porta,

Røv ikke fra en fattig, fordi han er fattig, og tred ikke armingen ned i byporten!

23 sepse Zoti do të mbrojë çështjen e tyre dhe do t’u heqë jetën atyre që i kanë zhveshur.

For Herren skal føre deres sak, og han skal ta deres liv som tar noget fra dem.

24 Mos lidh miqësi me njeriun zemërak dhe mos u shoqëro me njeriun idhnak,

Hold dig ikke til venns med en som er snar til vrede, og gi dig ikke i lag med en hastig mann,

25 që të mos mësosh rrugët e tij dhe të mos gjesh një kurth për shpirtin tënd.

forat du ikke skal lære dig til å gå på hans veier og få satt en snare for ditt liv!

26 Mos u bëj si ata që japin dorën si garanci, që bëhen garant për borxhet e të tjerëve.

Vær ikke blandt dem som gir håndslag, dem som borger for gjeld!

27 Në qoftë se nuk ke asgjë me se të paguash, pse duhet të të heqë shtratin poshtë vetes?

Når du intet har å betale med, hvorfor skal de da ta din seng bort under dig?

28 Mos e luaj kufirin e vjetër, të vendosur nga etërit e tu.

Flytt ikke det gamle grenseskjell som dine fedre har satt!

29 A ke parë një njeri të papërtueshëm në punën e tij? Ai do të paraqitet në prani të mbretit dhe nuk do të qëndrojë para njerëzve të humbur.

Ser du en mann som er duelig i sin gjerning - han kan komme til å tjene konger; han kommer ikke til å tjene småfolk.