Fjalët e urta 21

1 Zemra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.

Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.

2 Çdo rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.

Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.

3 Të zbatosh drejtësinë dhe paanësinë është një gjë që i pëlqen Zotit më shumë se flijimi.

Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimæ.

4 Sytë krenarë dhe një zemër kryelartë, që janë llamba e të pabesëve, janë mëkat.

Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.

5 Synimet e njeriut të kujdesshëm çojnë me siguri në bollëk, por ai që ngutet do të bjerë me siguri në varfëri.

Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.

6 Të përftosh thesare me një gjuhë gënjeshtare është një kotësi kalimtare e atij që kërkon vdekjen.

Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.

7 Dhuna e të pabesëve merr tutje, sepse ata nuk pranojnë të zbatojnë drejtësinë.

Rapinæ impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.

8 Rruga e njeriut të fajshëm është dredha-dredha, por njeriu i drejtë vepron ndershmërisht.

Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.

9 Éshtë më mirë të banosh mbi qoshen e një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.

10 Shpirti i të pabesit dëshiron të keqen; as shoku i tij nuk gjen mëshirë në sytë e tij.

Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.

11 Kur tallësi ndëshkohet, i thjeshti bëhet i urtë; por kur i urti mësohet ai fiton dije.

Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.

12 I drejti vëren me kujdes shtëpinë e të pabesit dhe përmbys të pabesët, sepse janë të këqij.

Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.

13 Kush mbyll veshin ndaj britmës së të varfërit, do të bërtasë edhe ai, por nuk do të ketë përgjigje.

Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.

14 Një dhuratë që bëhet fshehtas e fashit zemërimin dhe një dhuratë që jepet nën dorë qetëson zemërimin e fortë.

Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.

15 Të bësh atë që është e drejtë është një gëzim për të drejtin, por është një rrënim për ata që kryejnë paudhësi.

Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.

16 Njeriu që largohet nga rruga e maturisë ka për të banuar në kuvendin e të vdekurve.

Vir, qui erraverit a via doctrinæ, in cœtu gigantum commorabitur.

17 Ai që i do qejfet do të jetë në varfëri, ai që e do verën dhe vajin nuk do të pasurohet.

Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.

18 I pabesi do t’i shërbejë si shpërblim të drejtit; dhe i paudhi në vend të njerëzve të drejtë.

Pro iusto datur impius: et pro rectis iniquus.

19 Éshtë më mirë të banosh në një shkretëtirë se sa me një grua grindavece dhe ngacmuese.

Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.

20 Në shtëpinë e të urtit ka një thesar të çmuar dhe vaj, por njeriu budalla i bën të gjitha rrush e kumbulla.

Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.

21 Kush ndjek drejtësinë dhe dhembshurinë ka për të gjetur jetën, drejtësinë dhe lavdinë.

Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, iustitiam, et gloriam.

22 I urti ngjitet në qytetin e njerëzve të fortë dhe rrëzon forcën në të cilën kishte besim.

Civitatem fortium ascendit sapiens, et destruxit robur fiduciæ eius.

23 Kush ruan gojën dhe gjuhën e tij mbron jetën e tij nga fatkeqësitë.

Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.

24 Emri i krenarit pa cipë është: “tallës”; ai çdo gjë e bën me një mburrje të tepruar.

Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.

25 Dëshirat e përtacit e vrasin atë, sepse duart e tij nuk pranojnë të punojnë.

Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:

26 Ai dëshiron me zjarr tërë ditën, por i drejti dhuron duke mos refuzuar kurrë.

tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.

27 Flijimi i të pabesit është gjë e neveritshme, aq më tepër në rast se e ofron me qëllim të keq.

Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.

28 Dëshmitari i rremë do të vdesë, por njeriu që e dëgjon do të mund të flasë gjithnjë.

Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.

29 I pabesi e fortëson fytyrën e tij, por njeriu i drejtë e bën të qëndrueshme rrugën e tij.

Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.

30 Nuk ka as dituri, as zgjuarësi dhe as këshillë kundër Zotit.

Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.

31 Kali është gati për ditën e betejës, por fitorja i përket Zotit.

Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.