Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

Вино је подсмевач и силовито пиће немирник, и ко год за њим лута неће бити мудар.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Страх је царев као рика младог лава; ко га дражи, греши својој души.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Слава је човеку да се окани свађе; а ко је год безуман, уплеће се.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

Ради зиме ленивац не оре; проси о жетви, и ништа не добија.

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Савет је у срцу човечијем дубока вода, али човек разуман црпе га.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Највише људи хвали се својом добротом; али ко ће наћи човека истинитог?

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

Праведник једнако ходи у безазлености својој; благо синовима његовим после њега!

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

Цар седећи на престолу судском расипа очима својим свако зло.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Ко може рећи: Очистио сам срце своје, чист сам од греха свог?

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

Двојак потег и двојака мера, обоје је мрско Господу.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

По делима својим познаје се и дете хоће ли бити чисто и хоће ли бити право дело његово.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Ухо које чује, и око које види, обоје је Господ начинио.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Не љуби сна, да не осиромашиш; отварај очи своје, и бићеш сит хлеба.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

Не ваља, не ваља, говори ко купује, а кад отиде онда се хвали.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Има злата и много бисера, али су мудре усне најдрагоценији накит.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Узми хаљину ономе који се подјемчи за туђина, узми залог од њега за туђинку.

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Сладак је човеку хлеб од преваре, али му се после напуне уста песка.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Мисли се утврђују саветом; зато разумно ратуј.

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Ко открива тајну, поступа неверно; зато се не мешај с оним који разваљује уста.

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Ко псује оца свог или матер своју, његов ће се жижак угасити у црном мраку.

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

Наследство које се из почетка брзо добија, не бива на послетку благословено.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Не говори: Вратићу зло. Чекај Господа, и сачуваће те.

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

Мрзак је Господу двојак потег, мерила лажна нису добра.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

Од Господа су кораци човечји, а човек како ће разумети пут његов?

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Замка је човеку да прождре светињу, и после завета опет да тражи.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

Мудар цар расипа безбожнике и пушта на њих коло.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Видело је Господње душа човечија, истражује све што је у срцу.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Милост и истина чувају цара, и милошћу подупире свој престо.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

Слава је младићима сила њихова, а старцима част седа коса.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

Модрице од боја и ударци који продиру до срца јесу лек зломе.