Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

Vinen er en spotter, sterk drikk volder støi, og hver den som raver av den, blir ikke vis.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Den redsel en konge vekker, er som løvens brøl; den som gjør ham vred, spiller sitt liv.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Det er en ære for en mann at han holder sig borte fra trette, men enhver dåre viser tenner.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

Om vinteren vil den late ikke pløie, derfor søker han forgjeves efter grøde om høsten.

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Tankene i en manns hjerte er et dypt vann, men en forstandig mann drar det op.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Mange mennesker roper høit, hver om sin kjærlighet; men hvem finner vel en trofast mann?

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

Den rettferdige vandrer i ustraffelighet; lykkelige er hans barn efter ham.

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

En konge som sitter på sitt dommersete, sikter og skiller ut alt ondt med sine øine.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Hvem kan si: Jeg har renset mitt hjerte, jeg er fri for min synd?

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

To slags vektstener og to slags mål - begge deler er en vederstyggelighet for Herren.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

Allerede den unge gutt viser ved sine gjerninger om hans ferd vil bli ren og rett.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Øret som hører, og øiet som ser - Herren har skapt dem begge to.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Elsk ikke søvn, forat du ikke skal bli fattig! Lukk dine øine op, så får du brød nok å ete.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

Dårlig, dårlig! sier kjøperen; men når han går bort, roser han sig.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Det er nok gull og perler i mengde, men kyndige leber er en kostelig ting.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for fremmedes skyld!

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Brød vunnet ved svik smaker mannen søtt, men siden blir hans munn full av småsten.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Planer får fremgang ved rådslagning; søk veiledning også når du fører krig!

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Den som går omkring som baktaler, åpenbarer hemmeligheter, og med den som er åpenmunnet, skal du ikke ha noget å gjøre.

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Den som banner sin far og sin mor, hans lampe skal slukne i belgmørke.

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

En arv som en fra først av har revet til sig, blir til sist uten velsignelse.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Si ikke: Jeg vil gjengjelde med ondt! Bi på Herren, og han skal frelse dig!

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

To slags vektstener er en vederstyggelighet for Herren, og falsk vekt er noget ondt.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

Herren styrer mannens skritt; hvorledes skulde et menneske skjønne sin vei?

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Det er farlig for et menneske at han i tankeløshet vier noget til Gud og først bakefter overveier sine løfter.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

En vis konge skiller ut de ugudelige og lar hjulet gå over dem.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Menneskets ånd er en Herrens lampe; den ransaker alle lønnkammerne i hans indre.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Miskunnhet og sanndruhet er en vakt om kongen, og han støtter sin trone ved miskunnhet.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

De unges pryd er deres kraft, og de gamles ære er de grå hår.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

Et tuktemiddel for de onde er buler og sår og slag, som trenger inn i hjertets indre.