Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

En Spotter er Vinen, stærk Drik slår sig løs, og ingen, som raver deraf, er viis.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Som Løvebrøl er Rædslen, en Konge vækker, at vække hans Vrede er at vove sit Liv.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Mands Ære er det at undgå Trætte, men alle Tåber vil Strid.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

Om Efteråret pløjer den lade ikke, han søger i Høst, men finder intet.

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Råd i Mands Hjerte er dybe Vande, men Mand med Indsigt drager det op.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Mangen kaldes en velvillig Mand, men hvem kan finde en trofast Mand?

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

Retfærdig er den, som lydefrit vandrer, hans Sønner får Lykke efter ham.

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

Kongen, der sidder i Dommersædet, sigter alt ondt med sit Blik.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Hvo kan sige: "Jeg rensed mit Hjerte, og jeg er ren for Synd!"

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

To Slags Vægt og to Slags Mål, begge Dele er HERREN en Gru.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

Selv Drengen kendes på det, han gør, om han er ren og ret hans Færd.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Øret, der hører, og Øjet, der ser, HERREN skabte dem begge.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Elsk ikke Søvn, at du ej bliver fattig, luk Øjnene op og bliv mæt.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

Køberen siger: "Usselt, usselt!" men skryder af Handelen, når han går bort.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Har man end Guld og Perler i Mængde, kosteligst Smykke er Kundskabslæber.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Sødt smager Løgnens Brød, bagefter fyldes Munden med Grus.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Planer, der lægges ved Rådslagning, lykkes; før Krig efter modent Overlæg!

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, hav ej med en åbenmundet at gøre!

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Den, der bander Fader og Moder, i Bælgmørke går hans Lampe ud.

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

Først haster man efter en Arv, men til sidst velsignes den ikke.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Sig ikke: "Ondt vil jeg gengælde!" Bi på HERREN, så hjælper han dig.

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

To Slags Lodder er HERREN en Gru, det er ikke godt, at Vægten er falsk.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

Fra HERREN er Mands Fjed, hvor kan et Menneske fatte sin Skæbne!

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Det er farligt at sige tankeløst: "Helligt!" og først efter Løftet tænke sig om.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

Viis Konge sigter de gudløse, lader Tærskehjul gå over dem.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Menneskets Ånd er en HERRENs Lampe, den ransager alle hans indres Kamre.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Godhed og Troskab vogter Kongen, han støtter sin Trone ved Retfærd.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

Unges Stolthed er deres Styrke, gamles Smykke er grånet Hår.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

Blodige Strimer renser den onde og Hug hans Indres Kamre.