Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

Vin er en Spotter, stærk Drik en Larmer, og hver som raver deraf, bliver ikke viis.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Den Forfærdelse, en Konge vækker, er som en ung Løves Brølen; den, som fortørner ham, synder imod sit Liv.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Det er en Ære for en Mand at blive fra Trætte, men hver Daare vælter sig ind i den.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

Fordi det er Vinter, vil den lade ikke pløje; om Høsten vil han søge, og der er intet.

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Raad i en Mands Hjerte er dybt Vand, men en forstandig Mand drager det op.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Mange Mennesker udraabe hver sin Kærlighed; men hvo finder en trofast Mand?

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

Den, som vandrer frem i sin Oprigtighed, er retfærdig; lyksalige ere hans Børn efter ham.

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

En Konge, som sidder paa Domstolen, udskiller alle onde med sine Øjne.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Hvo kan sige: Jeg har renset mit Hjerte; jeg er ren for min Synd?

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

To Slags Vægt og to Slags Efa, de ere begge en Vederstyggelighed for Herren.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

Ogsaa af sine Gerninger kendes den unge, om han er ren, og om hans Gerning er ret.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Et Øre, som hører, og et Øje, som ser, ogsaa dem begge har Herren gjort.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Elsk ikke Søvn, at du ikke skal blive fattig; slaa dine Øjne op, saa skal du mættes af Brød.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

Det er slet! det er slet! siger Køberen; men naar han gaar bort, da roser han sig.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Der er Guld og mange Perler til; men Kundskabs Læber ere et dyrebart Kar.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Naar en gaar i Borgen for en fremmed, saa tag hans Klæder; og tag Pant af ham, naar det er for den ubekendte.

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Brød, tjent ved Bedrag, smager en Mand vel; men siden bliver hans Mund fuld af Grus.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Beslutninger efter Raadslagning bestaa; før da Krig efter fornuftig Ledelse!

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Den, der gaar om som en Bagvadsker, aabenbarer Hemmeligheder; og indlad dig ikke med den, som er aabenmundet.

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Hvo som bander sin Fader eller sin Moder, hans Lampe skal udslukkes midt i Mørket.

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

Den Arv, som man i Førstningen higer efter, den skal ikke velsignes paa det sidste.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Sig ikke: Jeg vil betale ondt; bi efter Herren, og han skal frelse dig.

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

To Slags Vægt er en Vederstyggelighed for Herren, og falske Vægtskaaler ere ikke gode.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

En Mands Gang er at Herren, og hvad forstaar et Menneske sig paa sin Vej?

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Det er Mennesket en Snare ubesindigt at sige: „Helligt!‟ og først efter Løfterne betænke det.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

En viis Konge udskiller de ugudelige og lader Hjulet gaa over dem.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Menneskens Aand er en Lampe fra Herren; den ransager alle Lønkamre i hans Indre.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Miskundhed og Sandhed bevare en Konge, og han støtter sin Trone ved Miskundhed.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

En Pryd for de unge er deres Kraft, og et Smykke for de gamle ere de graa Haar.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

En Salvelse for den onde ere Striber af Saar og Slag, der trænge dybt ind i hans Krop.