Fjalët e urta 2

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,

Sine moj, ako primiš rijeèi moje, i zapovijesti moje sahraniš kod sebe,

2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;

Da pazi uho tvoje na mudrost, i prigneš srce svoje k razumu,

3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,

Ako prizoveš mudrost, i k razumu podigneš glas svoj,

4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,

Ako ga ustražiš kao srebro, i kao sakriveno blago ako dobro ustražiš;

5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.

Tada æeš razumjeti strah Gospodnji, i poznanje Božije naæi æeš.

6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.

Jer Gospod daje mudrost, iz njegovijeh usta dolazi znanje i razum.

7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri

Èuva pravima što doista jest, štit je onima koji hode u bezazlenosti,

8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.

Da bi se držali staza pravijeh, a on èuva put svetaca svojih.

9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.

Tada æeš razumjeti pravdu i sud i što je pravo, i svaki dobri put.

10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,

Kad doðe mudrost u srce tvoje, i znanje omili duši tvojoj,

11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,

Pomnjivost æe paziti na te, razum æe te èuvati,

12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,

Izbavljajuæi te od zla puta, od ljudi koji govore opake stvari,

13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,

Koji ostavljaju prave pute da idu putovima mraènijem,

14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,

Koji se raduju zlo èineæi, i igraju u zlijem opaèinama;

15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,

Kojih su putovi krivi, i sami su opaki na stazama svojim;

16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,

Izbavljajuæi te od žene tuðe, od tuðinke, koja laska svojim rijeèima,

17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.

Koja ostavlja voða mladosti svoje, i zaboravlja zavjet Boga svojega.

18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.

Jer k smrti vodi dom njezin, i k mrtvima staze njezine.

19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.

Ko god uðe k njoj ne vraæa se, niti izlazi na put životni.

20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.

Zato hodi putem dobrijeh, i drži se staza pravednièkih.

21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;

Jer æe pravednici nastavati na zemlji, i bezazleni æe ostati na njoj.

22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.

A bezbožni æe se istrijebiti sa zemlje, i bezakonici æe se išèupati iz nje.