Fjalët e urta 2

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,

Mia filo! se vi akceptos miajn parolojn Kaj konservos ĉe vi miajn ordonojn,

2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;

Ke via orelo atente aŭskultos saĝon Kaj vian koron vi inklinigos al komprenado;

3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,

Se vi vokos la prudenton Kaj direktos vian voĉon al la saĝo:

4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,

Se vi serĉos ĝin kiel arĝenton, Serĉegos kiel trezoron:

5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.

Tiam vi komprenos la timon antaŭ la Eternulo, Kaj vi akiros konadon pri Dio.

6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.

Ĉar la Eternulo donas saĝon; El Lia buŝo venas scio kaj kompreno.

7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri

Li havas helpon por la virtuloj; Li estas ŝildo por tiuj, kiuj vivas pie.

8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.

Li gardas la iradon de la justo, Kaj zorgas pri la vojo de Siaj piuloj.

9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.

Tiam vi komprenos veremon kaj juston Kaj pion kaj ĉiun bonan vojon.

10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,

Ĉar saĝo venos en vian koron, Kaj scio estos agrabla por via animo.

11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,

Bona konscio vin gvidos, Prudento vin gardos,

12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,

Por savi vin de la vojo de malbono, De homo, parolanta kontraŭveraĵon,

13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,

De tiuj, kiuj forlasas la ĝustan vojon, Por iri la vojojn de mallumo,

14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,

Kiuj ĝojas, kiam ili faras malbonon, Trovas plezuron en la malordo de la malboneco,

15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,

Kies vojoj estas malrektaj Kaj kies irado deflankiĝis;

16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,

Por savi vin de fremda virino, De edzino ne via, kies paroloj estas glataj,

17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.

Kiu forlasas la amikon de sia juneco, Kaj forgesas la ligon de sia Dio;

18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.

Ĉar ŝia domo kondukas al morto, Kaj ŝiaj paŝoj al la inferuloj;

19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.

Ĉiuj, kiuj eniras al ŝi, ne revenas, Kaj ne reatingas la vojon de la vivo;

20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.

Ke vi iru la vojon de bonuloj, Kaj sekvu la paŝosignojn de piuloj.

21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;

Ĉar la piuloj loĝos sur la tero, Kaj la senpekuloj restos sur ĝi;

22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.

Sed la malpiuloj estos ekstermitaj de sur la tero, Kaj la maliculoj estos malaperigitaj de tie.