Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Човек самовољан тражи шта је њему мило и меша се у свашта.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Безумнику није мио разум него да се јавља срце његово.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Кад дође безбожник, дође и руг, и прекор са срамотом.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Речи су из уста човечијих дубока вода, извор је мудрости поток који се разлива.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Није добро гледати безбожнику ко је, да се учини криво правом на суду.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Усне безумникове пристају у свађу, и уста његова дозивају бој.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Безумнику су уста његова погибао, и усне његове пругло души његовој.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Речи су опадачеве као избијених, али силазе унутра у трбух.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

И ко је немаран у послу свом брат је распикући.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Тврда је кула име Господње. К Њему ће побећи праведник, и биће у високом заклону.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Богатство је богатом јак град и као висок зид у његовој мисли.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Пред пропаст подиже се срце човека, а пре славе иде смерност.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Ко одговара пре него чује, томе је лудост и срамота.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Дух човечији сноси бол свој; а дух оборен ко ће подигнути?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Срце разумног човека добавља знање, и ухо мудрих тражи знање.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Дар човеку шири место и води га пред властеље.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Праведан се чини ко је први у својој распри, али кад дође ближњи његов, испитује се.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Распре прекида жреб, и између силних расуђује.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Увређен је брат као тврд град, и свађа је као преворница на двору.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Сваком се трбух сити плодом уста његових, дохотком од усна својих сити се.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Смрт је и живот у власти језику, и ко га милује, јешће плод његов.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Ко је нашао жену, нашао је добро и добио љубав од Господа.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Сиромах говори молећи, а богат одговара оштро.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Ко има пријатеља, ваља да поступа пријатељски, јер има пријатеља вернијих од брата.