Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Èovjek samovoljan traži što je njemu milo i miješa se u svašta.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Bezumniku nije mio razum nego da se javlja srce njegovo.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Kad doðe bezbožnik, doðe i rug, i prijekor sa sramotom.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Rijeèi su iz usta èovjeèijih duboka voda, izvor je mudrosti potok koji se ražljeva.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Nije dobro gledati bezbožniku ko je, da se uèini krivo pravomu na sudu.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Usne bezumnikove pristaju u svaðu, i usta njegova dozivlju boj.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Bezumniku su usta njegova pogibao, i usne njegove pruglo duši njegovoj.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Rijeèi su opadaèeve kao izbijenijeh, ali slaze unutra u trbuh.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

I ko je nemaran u poslu svom brat je raspikuæi.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Tvrda je kula ime Gospodnje, k njemu æe uteæi pravednik, i biæe u visokom zaklonu.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Bogatstvo je bogatome jak grad i kao visok zid u njegovoj misli.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Pred propast podiže se srce èovjeku, a prije slave ide smjernost.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Ko odgovara prije nego èuje, to mu je ludost i sramota.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Duh èovjeèji snosi bol svoj; a duh oboren ko æe podignuti?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Srce razumna èovjeka dobavlja znanje, i uho mudrijeh traži znanje.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Dar èovjeku širi mjesto i vodi ga pred vlastelje.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Pravedan se èini ko je prvi u svojoj raspri, ali kad doðe bližnji njegov, ispituje se.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Raspre prekida ždrijeb, i izmeðu silnijeh rasuðuje.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Uvrijeðen je brat kao tvrd grad, i svaða je kao prijevornica na dvoru.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Svakomu se trbuh siti plodom usta njegovijeh, dohotkom od usana svojih siti se.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Smrt je i život u vlasti jeziku, i ko ga miluje, ješæe plod njegov.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Ko je našao ženu, našao je dobro i dobio ljubav od Gospoda.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Siromah govori moleæi, a bogat odgovara oštro.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Ko ima prijatelja, valja da postupa prijateljski, jer ima prijatelja vjernijih od brata.