Fjalët e urta 18
1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
[Occasiones quærit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.
2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
Non recipit stultus verba prudentiæ, nisi ea dixeris quæ versantur in corde ejus.
3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit; sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
Aqua profunda verba ex ore viri, et torrens redundans fons sapientiæ.
5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
Accipere personam impii non est bonum, ut declines a veritate judicii.]
6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
[Labia stulti miscent se rixis, et os ejus jurgia provocat.
7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
Os stulti contritio ejus, et labia ipsius ruina animæ ejus.
8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
Verba bilinguis quasi simplicia, et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum dejicit timor; animæ autem effeminatorum esurient.
9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
Qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis.
10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit justus, et exaltabitur.
11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
Substantia divitis urbs roboris ejus, et quasi murus validus circumdans eum.
12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam glorificetur, humiliatur.
13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam; spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?
15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
Cor prudens possidebit scientiam, et auris sapientium quærit doctrinam.]
16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
[Donum hominis dilatat viam ejus, et ante principes spatium ei facit.
17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
Justus prior est accusator sui: venit amicus ejus, et investigabit eum.
18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque dijudicat.
19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
Frater qui adjuvatur a fratre quasi civitas firma, et judicia quasi vectes urbium.
20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
De fructu oris viri replebitur venter ejus, et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
Mors et vita in manu linguæ; qui diligunt eam comedent fructus ejus.
22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam expellit bonum; qui autem tenet adulteram stultus est et impius.
23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
Cum obsecrationibus loquetur pauper, et dives effabitur rigide.
24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
Vir amabilis ad societatem magis amicus erit quam frater.]
