Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

לתאוה יבקש נפרד בכל תושיה יתגלע׃

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

לא יחפץ כסיל בתבונה כי אם בהתגלות לבו׃

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

בבוא רשע בא גם בוז ועם קלון חרפה׃

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

מים עמקים דברי פי איש נחל נבע מקור חכמה׃

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

שאת פני רשע לא טוב להטות צדיק במשפט׃

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

שפתי כסיל יבאו בריב ופיו למהלמות יקרא׃

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

פי כסיל מחתה לו ושפתיו מוקש נפשו׃

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי בטן׃

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

גם מתרפה במלאכתו אח הוא לבעל משחית׃

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

מגדל עז שם יהוה בו ירוץ צדיק ונשגב׃

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

הון עשיר קרית עזו וכחומה נשגבה במשכיתו׃

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

לפני שבר יגבה לב איש ולפני כבוד ענוה׃

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

משיב דבר בטרם ישמע אולת היא לו וכלמה׃

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

רוח איש יכלכל מחלהו ורוח נכאה מי ישאנה׃

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

לב נבון יקנה דעת ואזן חכמים תבקש דעת׃

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

מתן אדם ירחיב לו ולפני גדלים ינחנו׃

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

צדיק הראשון בריבו יבא רעהו וחקרו׃

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

מדינים ישבית הגורל ובין עצומים יפריד׃

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

אח נפשע מקרית עז ומדונים כבריח ארמון׃

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

מפרי פי איש תשבע בטנו תבואת שפתיו ישבע׃

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

מות וחיים ביד לשון ואהביה יאכל פריה׃

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

מצא אשה מצא טוב ויפק רצון מיהוה׃

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

תחנונים ידבר רש ועשיר יענה עזות׃

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

איש רעים להתרעע ויש אהב דבק מאח׃