Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Særlingen søger et påskud, med vold og magt vil han strid.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Tåben ynder ej Indsigt, men kun, at hans Tanker kommer for Lyset.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Hvor Gudløshed kommer, kommer og Spot, Skam og Skændsel følges.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Ord i Mands Mund er dybe Vande, en rindende Bæk, en Visdomskilde.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Det er ilde at give en skyldig Medhold, så man afviser skyldfris Sag i Retten.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Tåbens Læber fører til Trætte, hans Mund råber højt efter Hug,

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Tåbens Mund er hans Våde, hans Læber en Snare for hans Liv.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Bugen.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Den, der er efterladen i Gerning, er også Broder til Ødeland.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

HERRENs Navn er et stærkt Tårn, den retfærdige løber derhen og bjærges.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Den riges Gods er hans faste Stad, og tykkes ham en knejsende Mur.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Mands Hovmod går forud for Fald, Ydmyghed forud for Ære.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Om nogen svarer, førend han hører, regnes det ham til Dårskab og Skændsel.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Mands Mod udholder Sygdom, men hvo kan bære en sønderbrudt Ånd?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Den forstandiges Hjerte vinder sig Kundskab, de vises Øre attrår Kundskab.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Gaver åbner et Menneske Vej og fører ham hen til de store.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Den, der taler først i en Trætte har Ret, til den anden kommer og går ham efter.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Loddet gør Ende på Trætter og skiller de stærkeste ad.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Krænket Broder er som en Fæstning, Trætter som Portslå for Borg.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Mands Bug mættes af Mundens Frugt, han mættes af Læbernes Grøde.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Død og Liv er i Tungens Vold, hvo der tøjler den, nyder dens Frugt.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Fandt man en Hustru, fandt man Lykken og modtog Nåde fra HERREN.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Fattigmand beder og trygler, Rigmand svarer med hårde Ord.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Med mange Fæller kan Mand gå til Grunde, men Ven kan overgå Broder i Troskab.