Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.