Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Vlastitoj požudi popušta onaj tko zastranjuje, i svađa se usprkos svakom razboru.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Bezumnomu nije mio razum; stalo mu je dati srcu oduška.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Kad dolazi opačina, dolazi i prezir i bruka sa sramotom.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Duboke su vode riječi iz usta nečijih, izvor mudrosti bujica što se razlijeva.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Ne valja se obazirati na opaku osobu, da se pravedniku nanese nepravda na sudu.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Bezumnikove se usne upuštaju u svađu i njegova usta izazivlju udarce.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Bezumnomu su propast vlastita usta i usne su mu zamka životu.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Klevetnikove su riječi kao poslastice: spuštaju se u dno utrobe.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Tko je nemaran u svom poslu, brat je onomu koji rasipa.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Tvrda je kula ime Jahvino: njemu se pravednik utječe i nalazi utočišta.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Bogatstvo je bogatašu njegova tvrđava i kao visok zid u mašti njegovoj.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Pred slomom se oholi srce čovječje, a pred slavom ide poniznost.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Tko odgovara prije nego što sasluša, na ludost mu je i sramotu.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Kad je čovjek bolestan, njegov ga duh podiže, a ubijen duh tko će podići?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Razumno srce stječe znanje i uho mudrih traži znanje.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Dar čovjeku otvara put i vodi ga pred velikaše.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Prvi je pravedan u svojoj parnici, a kad dođe njegov protivnik, opovrgne ga.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Ždrijeb poravna svađe, pa i među moćnicima odlučuje.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Uvrijeđen brat jači je od tvrda grada i svađe su kao prijevornice na tvrđavi.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Svatko siti trbuh plodom usta svojih, nasićuje se rodom usana svojih.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Smrt i život u vlasti su jeziku, a tko ga miluje, jede od ploda njegova.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Tko je našao ženu, našao je sreću i stekao milost od Jahve.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Ponizno moleći govori siromah, a grubo odgovara bogataš.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Ima prijatelja koji vode u propast, a ima i prijatelja privrženijih od brata.