Fjalët e urta 17

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

MEJOR es un bocado seco, y en paz, que la casa de contienda llena de víctimas.

2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, y entre los hermanos partirá la herencia.

3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

El crisol para la plata, y la hornaza para el oro: mas Jehová prueba los corazones.

4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

El malo está atento al labio inicuo; [y] el mentiroso escucha á la lengua detractora.

5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

El que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.

6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

Corona de los viejos son los hijos de los hijos; y la honra de los hijos, sus padres.

7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

No conviene al necio la altilocuencia: ¡cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!

8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: á donde quiera que se vuelve, da prosperidad.

9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

El que cubre la prevaricación, busca amistad: mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.

10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

Aprovecha la reprensión en el entendido, más que si cien veces hiriese en el necio.

11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

El rebelde no busca sino mal; y mensajero cruel será contra él enviado.

12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

Mejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, que con un fatuo en su necedad.

13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

El que da mal por bien, no se apartará el mal de su casa.

14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

El que comienza la pendencia es [como] quien suelta las aguas: deja pues la porfía, antes que se enmarañe.

15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

El que justifica al impío, y el que condena al justo, ambos á dos son abominación á Jehová.

16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

¿De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, no teniendo entendimiento?

17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

En todo tiempo ama el amigo; y el hermano para la angustia es nacido.

18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

El hombre falto de entendimiento toca la mano, fiando á otro delante de su amigo.

19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

La prevaricación ama el que ama pleito; y el que alza su portada, quebrantamiento busca.

20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

El perverso de corazón nunca hallará bien: y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.

21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

El que engendra al necio, para su tristeza [lo engendra]: y el padre del fatuo no se alegrará.

22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

El corazón alegre produce buena disposición: mas el espíritu triste seca los huesos.

23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

El impío toma dádiva del seno, para pervertir las sendas del derecho.

24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

En el rostro del entendido [aparece] la sabiduría: mas los ojos del necio [vagan] hasta el cabo de la tierra.

25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

El hijo necio es enojo á su padre, y amargura á la que lo engendró.

26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

Ciertamente no es bueno condenar al justo, ni herir á los príncipes que hacen lo recto.

27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

Detiene sus dichos el que tiene sabiduría: de prudente espíritu es el hombre entendido.

28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.

Aun el necio cuando calla, es contado por sabio: el que cierra sus labios es entendido.