< Fjalët e urta 17 >

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
Лучше укрух хлеба со сластию в мире, нежели дом исполнен многих благих и неправедных жертв со бранию.
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
Раб смыслен обладает владыки безумными, в братиих же разделит (имение) на части.
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
Якоже искушается в пещи сребро и злато, тако избранная сердца у Господа.
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
Злый послушает языка законопреступных, праведный же не внимает устнам лживым.
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
Ругайся убогому раздражает Сотворшаго его, радуяйся же о погибающем не обезвинится: милуяй же помилован будет.
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
Венец старых чада чад: похвала же чадом отцы их. Верному весь мир богатство, неверному же ниже пенязь.
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
Неприличны суть безумному устне верны, ниже праведному устне лживы.
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
Мзда благодатей наказание употребляющым: и аможе аще обратится, успеет.
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
Иже таит обиды, ищет любве: а иже ненавидит скрывати, разлучает други и домашния.
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
Сокрушает прещение сердце мудраго: безумный же биемь не чувствует (ран).
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
Прекословия воздвижет всяк злый: Господь же ангела немилостива послет нань.
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
Впадет попечение мужу смысленну: безумнии же размышляют злая.
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
Иже воздает злая за благая, не подвигнутся злая из дому его.
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
Власть дает словесем начало правды: предводителствует же скудости пря и брань.
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
Иже судит праведнаго неправедным, неправеднаго же праведным, нечист и мерзок у Господа.
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
Вскую бяше имение безумному? Стяжати бо премудрости безсердый не может. Иже высок творит свой дом, ищет сокрушения: остроптеваяй же учитися впадет во злая.
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
На всяко время друг да будет тебе, братия же в нуждах полезни да будут: сего бо ради раждаются.
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
Муж безумен плещет и радуется себе, якоже поручаяйся испоручит друга своего, на своих же устнах огнь сокровишствует.
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
Грехолюбец радуется сваром, а жестокосердый не усрящет благих.
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
Муж удобопреложный языком впадет во злая: сердце же безумнаго болезнь стяжавшему е.
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
Не веселится отец о сыне ненаказаннем: сын же мудр веселит матерь свою.
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
Сердце веселящеся благоиметися творит: мужу же печальну засышут кости.
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
Приемлющему дары неправедно в недра не предуспевают путие: нечестивый же укланяет пути правды.
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
Лице разумно мужа премудра, очи же безумнаго на концех земли.
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
Гнев отцу сын безумен, и болезнь рождшей его.
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
Тщеты творити мужу праведну не добро, ниже преподобно наветовати властем праведным.
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
Иже щадит глагол произнести жесток, разумен: долготерпеливый же муж премудр, лучше ищущаго науки.
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
Несмысленному вопросившу о мудрости, мудрость вменится: нема же кто себе творит, возмнится разумен быти.

< Fjalët e urta 17 >