Fjalët e urta 17

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

Бољи је залогај сувог хлеба с миром него кућа пуна поклане стоке са свађом.

2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

Разуман слуга биће господар над сином срамотним и с браћом ће делити наследство.

3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

Топионица је за сребро и пећ за злато, а срца искушава Господ.

4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

Зао човек пази на усне зле, а лажљивац слуша језик пакостан.

5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

Ко се руга сиромаху, срамоти Створитеља његовог; ко се радује несрећи, неће остати без кара.

6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

Венац су старцима унуци, а слава синовима оци њихови.

7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

Не приличи безумном висока беседа, а камоли кнезу лажљива беседа.

8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

Поклон је драги камен ономе који га прима, куда се год окрене напредује.

9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

Ко покрива преступ, тражи љубав; а ко понавља ствар, раставља главне пријатеље.

10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

Укор тишти разумног већма него лудог сто удараца.

11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

Зао човек тражи само одмет, али ће се љут гласник послати на њ.

12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

Боље је да човека срете медведица којој су отети медведићи, него безумник у свом безумљу.

13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

Ко враћа зло за добро, неће се зло одмаћи од куће његове.

14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

Ко почне свађу, отвори уставу води; зато пре него се заметне, прођи се распре.

15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

Ко оправда кривога и ко осуди правога, обојица су гад Господу.

16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

На шта је благо безумном у руци кад нема разума да прибави мудрост?

17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

У свако доба љуби пријатељ, и брат постаје у невољи.

18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

Човек безуман даје руку и јамчи се за пријатеља свог.

19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

Ко милује свађу, милује грех; ко подиже увис врата своја, тражи погибао.

20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

Ко је опаког срца, неће наћи добра; и ко дволичи језиком, пашће у зло.

21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

Ко роди безумна, на жалост му је, нити ће се радовати отац лудога.

22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

Срце весело помаже као лек, а дух жалостан суши кости.

23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

Безбожник прима поклон из недара да преврати путеве правди.

24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

Разумном је на лицу мудрост, а очи безумнику врљају накрај земље.

25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

Жалост је оцу свом син безуман, и јад родитељци својој.

26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

Није добро глобити праведника, ни да кнезови бију кога што је радио право.

27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

Устеже речи своје човек који зна, и тиха је духа човек разуман.

28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.

И безуман кад ћути, мисли се да је мудар, и разуман, кад стискује усне своје.