< Fjalët e urta 17 >

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
平穏であって、ひとかたまりのかわいたパンのあるのは、争いがあって、食物の豊かな家にまさる。
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
賢いしもべは身持の悪いむすこを治め、かつ、その兄弟たちの中にあって、資産の分け前を獲る。
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
銀を試みるものはるつぼ、金を試みるものは炉、人の心を試みるものは主である。
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
悪を行う者は偽りのくちびるに聞き、偽りをいう者は悪しき舌に耳を傾ける。
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
貧しい者をあざける者はその造り主を侮る、人の災を喜ぶ者は罰を免れない。
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
孫は老人の冠である、父は子の栄えである。
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
すぐれた言葉は愚かな者には似合わない、まして偽りを言うくちびるは君たる者には似合わない。
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
まいないはこれを贈る人の目には幸運の玉のようだ、その向かう所、どこでも彼は栄える。
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
愛を追い求める人は人のあやまちをゆるす、人のことを言いふらす者は友を離れさせる。
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
一度の戒めがさとき人に徹するのは、百度の懲しめが愚かな人に徹するよりも深い。
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
悪しき者はただ、そむく事のみを求める、それゆえ、彼に向かっては残忍な使者がつかわされる。
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
愚かな者が愚かな事をするのに会うよりは、子をとられた雌ぐまに会うほうがよい。
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
悪をもて善に報いる者は、悪がその家を離れることがない。
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
争いの初めは水がもれるのに似ている、それゆえ、けんかの起らないうちにそれをやめよ。
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
悪しき者を正しいとする者、正しい者を悪いとする者、この二つの者はともに主に憎まれる。
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
愚かな者はすでに心がないのに、どうして知恵を買おうとして手にその代金を持っているのか。
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
友はいずれの時にも愛する、兄弟はなやみの時のために生れる。
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
知恵のない人は手をうって、その隣り人の前で保証をする。
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
争いを好む者は罪を好む、その門を高くする者は滅びを求める。
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
曲った心の者はさいわいを得ない、みだりに舌をもって語る者は災に陥る。
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
愚かな子を生む者は嘆きを得る、愚か者の父は喜びを得ない。
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
心の楽しみは良い薬である、たましいの憂いは骨を枯らす。
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
悪しき者は人のふところからまいないを受けて、さばきの道をまげる。
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
さとき者はその顔を知恵にむける、しかし、愚かな者は目を地の果にそそぐ。
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
愚かな子はその父の憂いである、またこれを産んだ母の痛みである。
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
正しい人を罰するのはよくない、尊い人を打つのは悪い。
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
言葉を少なくする者は知識のある者、心の冷静な人はさとき人である。
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
愚かな者も黙っているときは、知恵ある者と思われ、そのくちびるを閉じている時は、さとき者と思われる。

< Fjalët e urta 17 >