Fjalët e urta 17

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

Better [is] a dry morsel, and rest with it, Than a house full of the sacrifices of strife.

2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

A wise servant ruleth over a son causing shame, And in the midst of brethren He apportioneth an inheritance.

3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

A refining pot [is] for silver, and a furnace for gold, And the trier of hearts [is] Jehovah.

4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

An evil doer is attentive to lips of vanity, Falsehood is giving ear to a mischievous tongue.

5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

Whoso is mocking at the poor Hath reproached his Maker, Whoso is rejoicing at calamity is not acquitted.

6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

Sons' sons [are] the crown of old men, And the glory of sons [are] their fathers.

7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

Not comely for a fool is a lip of excellency, Much less for a noble a lip of falsehood.

8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

A stone of grace [is] the bribe in the eyes of its possessors, Whithersoever it turneth, it prospereth.

9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

Whoso is covering transgression is seeking love, And whoso is repeating a matter Is separating a familiar friend.

10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

Rebuke cometh down on the intelligent More than a hundred stripes on a fool.

11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

An evil man seeketh only rebellion, And a fierce messenger is sent against him.

12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

The meeting of a bereaved bear by a man, And — not a fool in his folly.

13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

Whoso is returning evil for good, Evil moveth not from his house.

14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

The beginning of contention [is] a letting out of waters, And before it is meddled with leave the strife.

15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

Whoso is justifying the wicked, And condemning the righteous, Even both of these [are] an abomination to Jehovah.

16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

Why [is] this — a price in the hand of a fool to buy wisdom, And a heart there is none?

17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

At all times is the friend loving, And a brother for adversity is born.

18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

A man lacking heart is striking hands, A surety he becometh before his friend.

19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

Whoso is loving transgression is loving debate, Whoso is making high his entrance is seeking destruction.

20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

The perverse of heart findeth not good, And the turned in his tongue falleth into evil.

21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

Whoso is begetting a fool hath affliction for it, Yea, the father of a fool rejoiceth not.

22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

A rejoicing heart doth good to the body, And a smitten spirit drieth the bone.

23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

A bribe from the bosom the wicked taketh, To turn aside the paths of judgment.

24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

The face of the intelligent [is] to wisdom, And the eyes of a fool — at the end of the earth.

25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

A provocation to his father [is] a foolish son, And bitterness to her that bare him.

26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

Also, to fine the righteous is not good, To smite nobles for uprightness.

27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

One acquainted with knowledge is sparing his words, And the cool of temper [is] a man of understanding.

28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.

Even a fool keeping silence is reckoned wise, He who is shutting his lips intelligent!