Fjalët e urta 17
1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
Betere is a drie mussel with ioye, than an hous ful of sacrifices with chidyng.
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
A wijs seruaunt schal be lord of fonned sones; and he schal departe eritage among britheren.
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
As siluer is preued bi fier, and gold is preued bi a chymnei, so the Lord preueth hertis.
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
An yuel man obeieth to a wickid tunge; and a fals man obeieth to false lippis.
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
He that dispisith a pore man, repreueth his maker; and he that is glad in the fallyng of another man, schal not be vnpunyschid.
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
The coroun of elde men is the sones of sones; and the glorie of sones is the fadris of hem.
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
Wordis wel set togidere bisemen not a fool; and a liynge lippe bicometh not a prince.
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
A preciouse stoon moost acceptable is the abiding of hym that sekith; whidur euere he turneth hym silf, he vndurstondith prudentli.
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
He that helith trespas, sekith frenschipis; he that rehersith bi an hiy word, departith hem, that ben knyt togidere in pees.
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
A blamyng profitith more at a prudent man, than an hundryd woundis at a fool.
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
Euere an yuel man sekith stryues; forsothe a cruel aungel schal be sent ayens hym.
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
It spedith more to meete a femal bere, whanne the whelpis ben rauyschid, than a fool tristynge to hym silf in his foli.
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
Yuel schal not go a wei fro the hous of hym, that yeldith yuels for goodis.
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
He that leeueth watir, is heed of stryues; and bifor that he suffrith wrong, he forsakith dom.
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
Bothe he that iustifieth a wickid man, and he that condempneth a iust man, euer ethir is abhomynable at God.
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
What profitith it to a fool to haue richessis, sithen he mai not bie wisdom? He that makith his hous hiy, sekith falling; and he that eschewith to lerne, schal falle in to yuels.
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
He that is a frend, loueth in al tyme; and a brother is preuyd in angwischis.
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
A fonned man schal make ioie with hondis, whanne he hath bihiyt for his frend.
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
He that bithenkith discordis, loueth chidingis; and he that enhaunsith his mouth, sekith fallyng.
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
He that is of weiward herte, schal not fynde good; and he that turneth the tunge, schal falle in to yuel.
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
A fool is borun in his schenschipe; but nether the fadir schal be glad in a fool.
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
A ioiful soule makith likinge age; a sorewful spirit makith drie boonys.
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
A wickid man takith yiftis fro the bosum, to mys turne the pathis of doom.
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
Wisdom schyneth in the face of a prudent man; the iyen of foolis ben in the endis of erthe.
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
A fonned sone is the ire of the fadir, and the sorewe of the modir that gendride hym.
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
It is not good to brynge in harm to a iust man; nether to smyte the prince that demeth riytfuli.
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
He that mesurith his wordis, is wijs and prudent; and a lerud man is of preciouse spirit.
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
Also a foole, if he is stille, schal be gessid a wijs man; and, if he pressith togidre hise lippis, he `schal be gessid an vndurstondynge man.
