< Fjalët e urta 17 >

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
設筵滿屋,大家相爭, 不如有塊乾餅,大家相安。
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
僕人辦事聰明,必管轄貽羞之子, 又在眾子中同分產業。
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
鼎為煉銀,爐為煉金; 惟有耶和華熬煉人心。
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
行惡的,留心聽奸詐之言; 說謊的,側耳聽邪惡之語。
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
戲笑窮人的,是辱沒造他的主; 幸災樂禍的,必不免受罰。
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
子孫為老人的冠冕; 父親是兒女的榮耀。
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
愚頑人說美言本不相宜, 何況君王說謊話呢?
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
賄賂在餽送的人眼中看為寶玉, 隨處運動都得順利。
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
遮掩人過的,尋求人愛; 屢次挑錯的,離間密友。
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
一句責備話深入聰明人的心, 強如責打愚昧人一百下。
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
惡人只尋背叛, 所以必有嚴厲的使者奉差攻擊他。
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
寧可遇見丟崽子的母熊, 不可遇見正行愚妄的愚昧人。
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
以惡報善的, 禍患必不離他的家。
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
紛爭的起頭如水放開, 所以,在爭鬧之先必當止息爭競。
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
定惡人為義的,定義人為惡的, 這都為耶和華所憎惡。
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
愚昧人既無聰明, 為何手拿價銀買智慧呢?
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
朋友乃時常親愛, 弟兄為患難而生。
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
在鄰舍面前擊掌作保 乃是無知的人。
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
喜愛爭競的,是喜愛過犯; 高立家門的,乃自取敗壞。
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
心存邪僻的,尋不着好處; 舌弄是非的,陷在禍患中。
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
生愚昧子的,必自愁苦; 愚頑人的父毫無喜樂。
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
喜樂的心乃是良藥; 憂傷的靈使骨枯乾。
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
惡人暗中受賄賂, 為要顛倒判斷。
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
明哲人眼前有智慧; 愚昧人眼望地極。
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
愚昧子使父親愁煩, 使母親憂苦。
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
刑罰義人為不善; 責打君子為不義。
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
寡少言語的,有知識; 性情溫良的,有聰明。
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
愚昧人若靜默不言也可算為智慧; 閉口不說也可算為聰明。

< Fjalët e urta 17 >