< Fjalët e urta 17 >

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
По-добре сух залък и мир с него, Нежели къща пълна с пирования и разпра с тях.
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
Благоразумен слуга ще владее над син, който докарва срам, И ще вземе дял от наследствотото между братята.
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
Горнилото е за среброто и пещта за златото, А Господ изпитва сърцата.
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
Злосторникът слуша беззаконните устни, И лъжецът дава ухо на лошия език.
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
Който се присмива на сиромаха, нанася позор на Създателя му, И който се радва на бедствия, няма да остане ненаказан.
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
Чада на чада са венец на старците, И бащите са слава на чадата им.
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
Хубава реч не подхожда на безумния, - Много по-малко лъжливи устни на началника.
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
Подаръкът е като скъпоценен камък в очите на притежателя му; дето и да бъде обърнат той се показва изящен.
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
Който покрива престъпление търси любов, А който многодумствува за работата разделя най-близки приятели.
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
Изобличението прави повече впечатление на благоразумния, Нежели сто бича на безумния.
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
Злият човек търси само бунтове, Затова жесток пратеник е изпратен против него.
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
По-добре да срещне някого мечка лишена от малките си, Отколкото безумен човек в буйството му.
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
Който въздава зло за добро, Злото не ще се отдалечи от дома му.
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
Започването на разпрата е като, кога някой отваря път на вода, Затова остави препирнята преди да има каране.
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
Който оправдава нечестивия и който осъжда праведния. И двамата са мерзост за Господа.
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
Що ползват парите в ръката на безумния, за да купи мъдрост, Като няма ум?
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
Приятел обича всякога И е роден, като брат за във време на нужда.
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
Човек без разум дава ръка И става поръчител на ближния си.
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
Който обича препирни обича престъпления, И който построи високо вратата си, търси пагуба.
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
Който има опако сърце не намира добро, И който има извратен език изпада в нечестие.
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
Който ражда безумно чадо ще има скръб, И бащата на глупавия няма радост.
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
Веселото сърце е благотворно лекарство, А унилият дух изсушава костите.
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
Нечестивият приема подарък изпод пазуха, За да изкриви пътищата на правосъдието.
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
Мъдростта е пред лицето на разумния, А очите на безумния са към краищата на земята.
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
Безумен син е тъга на баща си И горест на тая която го е родила.
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
Не е добре да се глобява праведния, Нито да се бие благородния, за справедливостта им.
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
Който щади думите си е умен, И търпеливият човек е благоразумен.
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
Даже и безумният, когато мълчи, се счита за мъдър, И когато затваря устата си се счита за разумен.

< Fjalët e urta 17 >