Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

Человеку предложение сердца: и от Господа ответ языка.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Вся дела смиреннаго явленна пред Богом, и укрепляяй духи Господь.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Приближи ко Господу дела твоя, и утвердятся помышления твоя.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

Вся содела Господь Себе ради: нечестивии же в день зол погибнут.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Нечист пред Богом всяк высокосердый: в руку же руце влагаяй неправедно не обезвинится.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

Начало пути блага, еже творити праведная, приятна же пред Богом паче, нежели жрети жертвы.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Ищай Господа обрящет разум со правдою:

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

праве же ищущии его обрящут мир.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Вся дела Господня со правдою: хранится же нечестивый на день зол.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Пророчество во устнех царевых, в судищи же не погрешат уста его.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

Превеса мерила правда у Господа: дела же Его мерила праведная.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

Мерзость цареви творяй злая: со правдою бо уготовляется престол началства.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Приятны царю устне праведны, словеса же правая любит Господь.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

Ярость царева вестник смерти: муж же премудр утолит его.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

Во свете жизни сын царев: приятнии же ему яко облак позден.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

Угнеждения премудрости избраннее злата: вселения же разума дражайши сребра.

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

Путие жизни укланяются от злых: долгота же жития путие праведни. Приемляй наказание во благих будет, храняй же обличения умудрится. Иже хранит своя пути, соблюдает свою душу: любяй же живот свой щадит своя уста.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

Прежде сокрушения предваряет досаждение, прежде же падения злопомышление.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Лучше кроткодушен со смирением, нежели иже разделяет корысти с досадительми.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Разумный в вещех обретатель благих, надеяйся же на Господа блажен.

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Премудрыя и разумныя злыми наричут, сладции же в словеси множае услышани будут.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Источник животен разум стяжавшым, наказание же безумных зло.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Сердце премудраго уразумеет яже от своих ему уст, во устнах же носит разум.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

Сотове медовнии словеса добрая, сладость же их изцеление души.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

Суть путие мнящиися прави быти мужу, обаче последняя их зрят во дно адово.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

Муж в трудех труждается себе и изнуждает погибель свою: строптивый во своих устах носит погибель.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

Муж безумен копает себе злая и во устнах своих сокровищствует огнь.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

Муж строптивый разсылает злая, и светилник льсти вжигает злым, и разлучает други.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

Муж законопреступен прельщает други и отводит их в пути не благи.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Утверждаяй очи свои мыслит развращенная, грызый же устне свои определяет вся злая: сей пещь есть злобы.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

Венец хвалы старость, на путех же правды обретается.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Лучше муж долотерпелив паче крепкаго, (и муж разум имеяй паче земледелца великаго: ) удержаваяй же гнев паче вземлющаго град.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

В недра входят вся неправедным: от Господа же вся праведная.