Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

Hjartans rådleggjing høyrer menneskja til, men tunga fær svaret frå Herren.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rein, men det er Herren som prøver ånderne.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Legg verki dine på Herren, so skal tankarne dine få framgang.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

Herren hev gjort kvar ting til sitt endemål, ogso den ugudlege til uferdsdagen.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Kvar ovmodig er ei gruv for Herren, du kann vera viss, han skal’kje verta urefst.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

Med kjærleik og truskap vert misgjerning sona ut, med otte for Herren flyr ein frå det vonde.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Når Herren likar ferdi åt ein mann, so let han jamvel fiendarne halda fred med honom.

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

Betre er lite med rettferd enn innkomor store med urett.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Mannsens hjarta tenkjer ut sin veg, men Herren styrer hans stig.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Gudsord er på konungs lippor, i domen skal hans munn ei gjera mistak.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

Rett vegt og rette vegtskåler høyrer Herren til, hans verk er alle lodd i pungen.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

Ugudleg åtferd er ein styggedom for kongar, for truna stend trygt ved rettferd.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Kongen likar rettferdige lippor, dei elskar den som segjer det som er rett.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

Konungs vreide er daude-bod, men ein vismann stiller vreiden.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

I ljos frå konungs åsyn er det liv, og hans godhug er som ei regnsky um våren.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

Å vinna visdom - kor mykje betre er det ei enn gull! Å vinna vit er meire verdt enn sylv.

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

Den vegen dei ærlege gjeng, er å fly frå vondt, den som agtar på sin veg, han varar si sjæl.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

Fyre undergang gjeng ovmod, og stormod fyre fall.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Betre er med armingar å vera audmjuk enn skifta herfang med ovmodige.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Den som agtar på ordet, skal finna lukka, den som lit på Herren - sæl er han!

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Den vise i hjarta vert kalla vitug, og søtleik på lipporne aukar lærdom.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Klokskap er livsens kjelda for deim som eig han, men fåvit er refsing for fåvise folk.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Vismanns hjarta gjer munnen hans vitug og aukar læra på lipporne hans.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

Milde ord er honningdropar, søte for sjæli og lækjedom for beini.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

Mang ein veg tykkjer folk er rett, men enden på honom er vegar til dauden.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

Vinne-kars hunger onnar for honom, for hans eigen munn driv på.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

Ein låk mann grev ei ulukke-grav, og det logar som eld på lipporne hans.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

Ein ranglyndt mann yppar trætta, og den som ber drøs, skil ven frå ven.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

Ein valdsmann lokkar næsten sin, og leider han inn på ein veg som ei er god.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Den som let augo att, vil tenkja range tankar, den som knip lipporne i hop, set vondt i verk.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

Grå hår er fager krans! Han er å vinna på rettferds veg.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Ein tolug mann er betre enn ei kjempa, og den som styrer hugen sin, stend yver den som tek ein by.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

Dei kastar terningen i fanget, men all hans avgjerd kjem frå Herren.