< Fjalët e urta 16 >

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.
hominis est animum praeparare et Dei gubernare linguam
2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.
omnes viae hominum patent oculis eius spirituum ponderator est Dominus
3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.
revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae
4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.
universa propter semet ipsum operatus est Dominus impium quoque ad diem malum
5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.
abominatio Domini omnis arrogans etiam si manus ad manum fuerit non erit innocens
6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.
misericordia et veritate redimitur iniquitas et in timore Domini declinatur a malo
7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.
cum placuerint Domino viae hominis inimicos quoque eius convertet ad pacem
8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.
melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate
9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.
cor hominis disponet viam suam sed Domini est dirigere gressus eius
10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.
divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius
11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.
pondus et statera iudicia Domini sunt et opera eius omnes lapides sacculi
12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.
abominabiles regi qui agunt impie quoniam iustitia firmatur solium
13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.
voluntas regum labia iusta qui recta loquitur diligetur
14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.
indignatio regis nuntii mortis et vir sapiens placabit eam
15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.
in hilaritate vultus regis vita et clementia eius quasi imber serotinus
16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.
posside sapientiam quia auro melior est et adquire prudentiam quia pretiosior est argento
17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.
semita iustorum declinat mala custos animae suae servat viam suam
18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.
contritionem praecedit superbia et ante ruinam exaltatur spiritus
19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.
melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis
20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.
eruditus in verbo repperiet bona et qui in Domino sperat beatus est
21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.
qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet
22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.
fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas
23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.
cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam
24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.
favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum
25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.
est via quae videtur homini recta et novissimum eius ducit ad mortem
26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.
anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum
27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.
vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit
28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.
homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes
29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.
vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam
30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.
qui adtonitis oculis cogitat prava mordens labia sua perficit malum
31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.
corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur
32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.
melior est patiens viro forte et qui dominatur animo suo expugnatore urbium
33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.
sortes mittuntur in sinu sed a Domino temperantur

< Fjalët e urta 16 >