Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

Le disposizioni dell'animo [son] dell'uomo; Ma la risposta della lingua [è] dal Signore.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Tutte le vie dell'uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l'empio per lo giorno del male.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Chiunque è altiero d'animo [è] abbominevole al Signore; D'ora in ora egli non resterà impunito.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

L'iniquità sarà purgata con benignità, e [con] verità; E per lo timor del Signore l'uomo si ritrae dal male.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Quando il Signore gradisce le vie dell'uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici.

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

Meglio [vale] poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Il cuor dell'uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Indovinamento [è] nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

La stadera, e le bilance giuste [son] del Signore; Tutti i pesi del sacchetto [son] sua opera.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

Operare empiamente [è] abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Le labbra giuste [son] quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

L'ira del re [son] messi di morte; Ma l'uomo savio la placherà.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

Nella chiarezza della faccia del re [vi è] vita; E la sua benevolenza [è] come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

Quant'[è] egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E [quant'è] egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

La strada degli [uomini] diritti [è] di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l'anima sua.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

La superbia [viene] davanti alla ruina, E l'alterezza dello spirito davanti alla caduta.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Meglio [è] essere umile di spirito co' mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore.

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Il senno [è] una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l'ammaestramento degli stolti [è] stoltizia.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Il cuor del[l'uomo] savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

I detti soavi [sono] un favo di miele, Dolcezza all'anima, e medicina alle ossa.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

Vi è tal via che pare diritta all'uomo, Il fine della quale [son] le vie della morte.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

L'anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

L'uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra [vi è] come un fuoco ardente.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

L'uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

L'uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via [che] non [è] buona.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra [quando] ha compiuto il male.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

La canutezza [è] una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Meglio vale chi è lento all'ira, che il forte; E [meglio vale] chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore [procede] tutto il giudicio di essa.