Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

Člověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.