< Fjalët e urta 15 >

1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Ла́гідна відповідь гнів відверта́є, а слово вра́зливе гнів підійма́є.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
Язик мудрих — то добре знання́, а уста́ нерозумних глупо́ту висло́влюють.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Очі Господні на кожному місці, — позира́ють на злих та на добрих.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
Язик ла́гідний — то дерево життя, а лука́вство його — залама́ння на дусі.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
Зневажає безумний напучення ба́тькове, а хто береже осторо́гу, стає розумніший.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
Дім праведного — скарб великий, а в пло́ді безбожного — бе́злад.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Уста мудрих знання́ розсівають, а серце безглу́здих не так.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Жертва безбожних — оги́да для Господа, а молитва невинних — Його уподо́ба.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Господе́ві огида — дорога безбожного, а того, хто женеться за праведністю, Він кохає.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Люта кара на то́го, хто путь оставляє, а хто осторо́гу нена́видить, той умирає.
11 Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve! (Sheol h7585)
Шео́л й Аваддо́н перед Господом, — тим більше серця́ синів лю́дських! (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Насмі́шник не любить карта́ння собі, — він до мудрих не пі́де.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Ра́дісне серце лице весели́ть, а при сму́тку серде́чному дух приголо́мшений.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Серце розумне шукає знання́, а уста безумних глупо́ту пасу́ть.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Нужде́нному всі́ дні лихі, кому ж добре на серці, у того гости́на постійно.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Ліпше мале у Господньому стра́ху, ані ж скарб великий, та триво́га при то́му.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Ліпша пожи́ва яри́нна, і при тому любов, аніж тучний віл, та нена́висть при то́му.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Гнівли́ва люди́на роздра́жнює сварку, терпели́ва ж у гніві вспоко́ює за́колот.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Дорога лінивого — то тернови́ння, а путь щирих — дорога гладка́.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Мудрий син тішить ба́тька свого́, а люди́на безумна пого́рджує матір'ю своєю́.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Глупо́та — то радість для нерозумного, а люди́на розумна дорогою про́стою ходить.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
Ламаються за́думи з бра́ку пора́ди, при числе́нності ж ра́дників спо́вняться.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Радість люди́ні — у відповіді його уст, а слово на ча́сі своєму — яке воно добре!
24 Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë. (Sheol h7585)
Путь життя для премудрого — уго́ру, щоб відда́люватись від шео́лу внизу́. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Дім пишних руйнує Госпо́дь, але ста́вить межу́ для вдови.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
Думки злого — оги́да для Господа, але чисті для Нього приє́мні слова́.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Заже́рливий робить нещасним свій дім, хто ж дарунки нена́видить, той буде жити.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Серце праведного розмірко́вує про відповідь, а у́ста безбожних вибри́зкують зло.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
Далекий Господь від безбожних, але́ справедливих молитву Він чує.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Світло оче́й тішить серце, добра звістка підкрі́плює ко́сті.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Ухо, що навча́ння життя вислухо́вує, буде перебува́ти між мудрими.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Хто напу́чування не приймає, той не дбає про душу свою, а хто слухається осторо́ги, здобуде той розум.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Страх Господній — навча́ння премудрости, а перед славою — скромність іде́.

< Fjalët e urta 15 >