Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Responsio mollis frangit iram; sermo durus suscitat furorem.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
Lingua sapientium ornat scientiam; os fatuorum ebullit stultitiam.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
In omni loco, oculi Domini contemplantur bonos et malos.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
Lingua placabilis lignum vitæ; quæ autem immoderata est conteret spiritum.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
Stultus irridet disciplinam patris sui; qui autem custodit increpationes astutior fiet. In abundanti justitia virtus maxima est: cogitationes autem impiorum eradicabuntur.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
Domus justi plurima fortitudo, et in fructibus impii conturbatio.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Labia sapientium disseminabunt scientiam; cor stultorum dissimile erit.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Victimæ impiorum abominabiles Domino; vota justorum placabilia.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Abominatio est Domino via impii; qui sequitur justitiam diligitur ab eo.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Doctrina mala deserenti viam vitæ; qui increpationes odit, morietur.
Infernus et perditio coram Domino; quanto magis corda filiorum hominum! (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Cor gaudens exhilarat faciem; in mœrore animi dejicitur spiritus.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Cor sapientis quærit doctrinam, et os stultorum pascitur imperitia.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Omnes dies pauperis, mali; secura mens quasi juge convivium.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Melius est parum cum timore Domini, quam thesauri magni et insatiabiles.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Melius est vocari ad olera cum caritate, quam ad vitulum saginatum cum odio.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Vir iracundus provocat rixas; qui patiens est mitigat suscitatas.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Iter pigrorum quasi sepes spinarum; via justorum absque offendiculo.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Filius sapiens lætificat patrem, et stultus homo despicit matrem suam.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Stultitia gaudium stulto, et vir prudens dirigit gressus suos.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
Dissipantur cogitationes ubi non est consilium; ubi vero sunt plures consiliarii, confirmantur.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Lætatur homo in sententia oris sui, et sermo opportunus est optimus.
Semita vitæ super eruditum, ut declinet de inferno novissimo. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Domum superborum demolietur Dominus, et firmos faciet terminos viduæ.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
Abominatio Domini cogitationes malæ, et purus sermo pulcherrimus firmabitur ab eo.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Conturbat domum suam qui sectatur avaritiam; qui autem odit munera, vivet. Per misericordiam et fidem purgantur peccata: per timorem autem Domini declinat omnis a malo.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Mens justi meditatur obedientiam; os impiorum redundat malis.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
Longe est Dominus ab impiis, et orationes justorum exaudiet.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Lux oculorum lætificat animam; fama bona impinguat ossa.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Auris quæ audit increpationes vitæ in medio sapientium commorabitur.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Qui abjicit disciplinam despicit animam suam; qui autem acquiescit increpationibus possessor est cordis.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Timor Domini disciplina sapientiæ, et gloriam præcedit humilitas.
