Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.
Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini! (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!
Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.
