Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.
Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter. (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.
Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.
