Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Odpověd měkká odvracuje hněv, ale řeč zpurná vzbuzuje prchlivost.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
Jazyk moudrých ozdobuje umění, ale ústa bláznů vylévají bláznovství.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Na všelikém místě oči Hospodinovy spatřují zlé i dobré.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
Zdravý jazyk jest strom života, převrácenost pak z něho ztroskotání od větru.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
Blázen pohrdá cvičením otce svého, ale kdož ostříhá naučení, opatrnosti nabude.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
V domě spravedlivého jest hojnost veliká, ale v úrodě bezbožného zmatek.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Rtové moudrých rozsívají umění, srdce pak bláznů ne tak.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Obět bezbožných ohavností jest Hospodinu, ale modlitba upřímých líbí se jemu.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Ohavností jest Hospodinu cesta bezbožného, toho pak, kdož následuje spravedlnosti, miluje.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Trestání přísné opouštějícímu cestu, a kdož nenávidí domlouvání, umře.
Peklo i zatracení jest před Hospodinem, čím více srdce synů lidských? (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Nemiluje posměvač toho, kterýž ho tresce, aniž k moudrým přistoupí.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Srdce veselé obveseluje tvář, ale pro žalost srdce duch zkormoucen bývá.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Srdce rozumného hledá umění, ale ústa bláznů pasou se bláznovstvím.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Všickni dnové chudého zlí jsou, ale dobromyslného hody ustavičné.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Lepší jest maličko s bázní Hospodinovou než poklad veliký s nepokojem.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Lepší jest krmě z zelí, kdež jest láska, nežli z krmného vola, kdež jest nenávist.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Muž hněvivý vzbuzuje sváry, ale zpozdilý k hněvu upokojuje svadu.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Cesta lenivého jest jako plot z trní, ale stezka upřímých jest vydlážená.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Syn moudrý obveseluje otce, bláznivý pak člověk pohrdá matkou svou.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Bláznovství jest veselím bláznu, ale člověk rozumný upřímo kráčeti směřuje.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
Kdež není rady, zmařena bývají usilování, ale množství rádců ostojí.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Vesel bývá člověk z odpovědi úst svých; nebo slovo v čas příhodný ó jak jest dobré!
Cesta života vysoko jest rozumnému proto, aby se uchýlil od pekla dole. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Dům pyšných vyvrací Hospodin, meze pak vdovy upevňuje.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
Ohavností jsou Hospodinu myšlení zlého, ale čistých řeči vzácné.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Kdož dychtí po lakomství, kormoutí dům svůj; ale kdož nenávidí darů, živ bude.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Srdce spravedlivého přemyšluje, co má mluviti, ale ústa bezbožných vylévají všelijakou zlost.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
Vzdálen jest Hospodin od bezbožných, ale modlitbu spravedlivých vyslýchá.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
To, což se zraku naskýtá, obveseluje srdce; pověst dobrá tukem naplňuje kosti.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Ucho, kteréž poslouchá trestání života, u prostřed moudrých bydliti bude.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Kdo se vyhýbá cvičení, zanedbává duše své; ale kdož přijímá domlouvání, má rozum.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Bázeň Hospodinova jest cvičení se moudrosti, a slávu předchází ponížení.
